[ῐ]
   I intr.
      1 crier d’une voix claire ou perçante, en parl. de hérauts, IL. 11, 685 ; cf. ESCHL. Sept. 873 ; MOSCH. 3, 82 ;
      2 faire entendre un son clair ou harmonieux : φόρμιγγι, ANTH. 9, 63 ; A.RH. 1, 740, avec la lyre ;
   II tr. chanter, acc. BION 15, 1 ; MOSCH. 3, 127 ; au pass. M. TYR. 3, 8, p. 41 ;

Moy. résonner, chanter, ARAT. 1007.

Étym. λιγύς.

(< λιγύς) poet. Verb, cry out with a loud, clear voice, of heralds, Il. 11.685; of mourners, A. Th. 874 (lyr.); of shepherds, Mosch. 3.81; also φόρμιγγι, σύριγγι λ., produce clear sounds on…, play on…, A.R. 1.740, AP 9.363.7 (Mel.); c. acc. cogn., μέλος λ. Bion 2.1, cf. Mosch. 3.120; [οὐκ] ᾤετο δεῖν τὸν ἐν δικαστηρίοις λόγον κωτίλλειν καὶ λιγαίνειν D.H. Dem. 44; — Med., Arat. 1007; — Pass., of a person, to be made λιγύς, Ὁμήρῳ ὑπὸ Καλλιόπης λιγαινομένῳ Max.Tyr. 3.8. trans., sing of, AP 9.197 (Marin.).
charm, ὦτα φθεγξαμένη λ. Ph. 2.267, cf. Hsch. λιγαίνει· τέρπει.

hell, laut rufen, κήρυκες, Il. 11.685 ; hell tönen, schreien, Aesch. Spt. 476 ; öfter bei sp.D., φόρμιγγι, auf der Phorminx spielen, Ap.Rh. 1.740 ; σύριγγι, Mel. (IX.197), wie δονάκεσσι, Ep.adesp. (IX.505), u. öfter in der Anth.; auch in später Prosa, neben κωτίλλω, Dion.Hal. de vi Dem. 44. – Auch c. acc., Anacr. 64.4, wie μέλος, Bion. 15.1 ; pass., βοόωσι λιγαινομένοισιν ὁμοῖα, Arat. Phaen. 1007.