άδος (ἡ) [ῐᾰδ]
      1 tout liquide s’épanchant goutte à goutte, en parl. de l’eau d’une source, SOPH. Ph. 1216 ; EUR. Andr. 116, etc. ; au pl. ESCHL. Pers. 613 ; de larmes, EUR. I.T. 1106, au pl. ; de lait, A.RH. 4, 1735 ;
      2 lieu où s’épanchent des eaux, lieu humide, prairie, DIOSC. 3, 126 ; GAL. 6, 359.

Étym. λείϐω ; cf. λίψ².

άδος, ἡ, (< λείβω) anything that drips or trickles, esp.
spring, fount, stream, S. Ph. 1215 (lyr.), E. Andr. 116, 534 (lyr.); λ. νυμφαία Antiph. 52.13; standing water, Babr. 24.6; in pl., streams, λιβάσιν ὑδρηλαῖς… πηγῆς A. Pers. 613; δακρύων λιβάδες streams of tears, E. IT 1106 (lyr.); γάλακτος A.R. 4.1735; also ἀραιὰ ἡ Αἴγυπτος καὶ ῥᾳδία λιβάδας διαδοῦναι Ephor. 65 J. ; in pl., also of pools of water that collect after rain, ὑπόνομοι λ. Str. 8.6.21, cf. Gal. 6.627, Gp. 2.6.14; of marshes, Thphr. HP 2.4.4; cf. λιβάζω.
vessel that drips when under the influence of heat, a rudimentary thermometer, Hero Spir. 2.8.

άδος, ἡ (λείβω), das Tröpfelnde, Rinnende, Naß, der Quell, λιβάσιν ὑδρηλαῖς παρθένου πηγῆς μέτα, Aesch. Pers. 605 ; vom Flusse, σὰν λιπὼν ἱερὰν λιβάδα, Soph. Phil. 1200 ; πιδακόεσσα λιβάς, Eur. Andr. 116 u. öfter, wie bei sp.D., λιβάδες κρηναῖαι, Antiphil. 39 (IX.599). – Von Tränen, δακρύων λιβάδες, Eur. I.T. 1106. S. auch λίψ.