λευκόω-ῶ, rendre blanc, càd. :
      1 blanchir, crépir ou peindre en blanc, acc. PLAT. Leg. 785 a : λελευκωμένον γραμματεῖον, DÉM. 1132, 8, tableau peint en blanc (v. λεύκωμα) ;
      2 couronner de fleurs blanches (de myrte, etc.) PD. I. 3, 87 ;

Moy. :
      1 blanchir pour soi, rendre luisant, polir : τὰ ὅπλα, XÉN. Hell. 2, 4, 25, ses armes ;
      2 mettre à nu, montrer à nu : πόδα, ANTH. 9, 403, le pied.

Étym. λευκός.

whiten over, [πυξίον] Aen.Tact. 31.14; βωμόν IG2². 1672.140; — Med., λευκοῦσθαι τὰ ὅπλα whiten their shields, X. HG 2.4.25, cf. 7.5.20; λ. πόδα bare the foot, AP 9.403 (Maec.). mostly in Pass., to be made or become white, λευκωθεὶς κάρα μύρτοις Pi. I. 4 (3).69; τοῖχος λελευκωμένος whitened or plastered, Pl. Lg. 785a; γραμματεῖον λελευκωμένον, = λεύκωμα 1, D. 46.11; ὁ ἄνθρωπος οὐ λευκός ἐστιν ἀλλὰ λελεύκωται Arist. Ph. 185b29; of a leper, Ph. 1.346; λελευκωμένος πίναξ, of the list of proscribed, D.C. Fr. 109.12.

weißen, weiß machen, weiß färben, bes. pass., ἐν τοίχῳ λελευκωμένῳ, mit Kalk übertüncht, Plat. Legg. VI.785a ; γραμματεῖον λελευκωμένον, = λεύκωμα, Dem. 46.11 ; λελεύκωται, Arist. phys. 1.2. Auch λευκωθεὶς κάρα μύρτοις, Pind. I. 3.87.
Med. für sich weiß anstreichen, ὅπλα, τὰ κράνη, Xen. Hell. 2.4.25, 5.20, dem nachher λαμπρύνομαι entspricht, also blank machen ; aber λεύκωσαι πόδα, entblöße den Fuß, Q. Maec. 11 (IX.403).