ητος (ἡ) :
      1 ténuité (de l’air) PLAT. Tim. 58 b ; ARSTT. Cæl. 3, 5, 3, etc. ; au pl. ARSTT. H.A. 2, 17, 13 ;
      2 gracilité, maigreur, PLAT. Leg. 646 b ;
      3 finesse, délicatesse, p. opp. à πάχος, PLAT. Rsp. 523 e, etc.
fig. finesse, subtilité (d’esprit) AR. Nub. 153 ; LUC. Bis acc. 2.

Étym. λεπτός.

ητος, ἡ, (< λεπτός) thinness, opp. παχύτης, Hp. VC 2.
fineness, delicacy, opp. πάχος, Pl. R. 523e, al. ; of soil, Arr. Tact. 34.1; of the air, tenuity, Pl. Ti. 58b, Arist. Cael. 303b24, cf. Ph. 215b28; in pl., opp. πάχη, Id. HA 507b26; of the εἴδωλα, Epicur. Ep. 1 p. 10U.
thinness, meagreness, of body, Pl. Lg. 646b. metaph, subtlety, τῶν φρενῶν Ar. Nu. 153, cf. Luc. Bis Acc. 2.

ητος, ἡ, Dünnheit, Schmächtigkeit, Magerkeit, Ggstz πάχος, Plat. Tim. 85c u. öfter ; Arist. H.A. 2.17 ; σώματος λεπτότητα καὶ αἶσχος Plat. Legg. I.646b ; von Kleidern, Feinheit, καὶ μαλακότης DS. 5.46.
Uebertr., Feinheit im Denken, Scharfsinn, τῶν φρενῶν Ar. Nub. 153 ; σχεδὸν ἀνέφικτα ὑπὸ λεπτότητος Luc. bis accus. 2.