GRC
λεπάς
JSON
Bailly
άδος (ἡ) [ᾰδ] lépas, coquillage univalve qui s’attache aux roches, ARSTT. H.A. 4, 4, etc. ; fig. AR. Pl. 1096 ; Vesp. 105.
Étym. λέπω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
άδος, ἡ, limpet, Alc. 51 (s.v.l.), Epich. 42.2, 114, Hermipp. 31, Arist. HA 528b1, al. ; ὥσπερ λεπὰς προσεχόμενος τῷ κίονι Ar. V. 105, cf. Pl. 1096.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
άδος, ἡ, eine einschalige Muschel, Napfschnecke, patella, die sich an Felsen, λέπας, fest ansaugt, Arist. H.A. 4.4, part.anim. 4.3 u. öfter ; vgl. Ath. III.85f. Dah. übertr., τὸ γραΐδιον ὥσπερ λεπὰς τῷ μειρακίῳ προσίσχεται Ar. Plut. 1096, vgl. Vesp. 105.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
