v. λιλαίομαι.

old Ep. pf., strive eagerly, Il., but only in part. λελιημένος, λ. ὄφρα τάχιστα ὤσαιτ’ Ἀργείους 5.690, cf. 4.465; as Adj., eager, βάν ῥ’ ἰθὺς Δαναῶν λελιημένοι 12.106, cf. 16.552; in later Ep. c. gen., eager for a thing, λελιημένοι ἠπείροιο A.R. 1.1164; also 3 sg. plpf. with inf., αὐδῆσαι λελίητο Id. 3.1158, cf. 646, 4.1009; 2 sg. pf., λελίησαι ἀκούειν Theoc. 25.196, cf. Orph. Fr. 280.4; 3 pl. plpf. λελίηντο prob. cj. in Id. L. 118. in phys. sense, αἰθὴρ ἐκτὸς ἔσω λελιημένος rushing, Emp. 100.18.

(ΛαΩ, λιλαίομαι, eigtl. perf. dazu, statt λελίλημαι), begierig trachten, streben, Hom. nur im part. λελιημένος, adjektivisch gebraucht, hastig, voll Begier, ungestüm, ἕλκειν, Il. 4.465, παρήϊξεν, 5.690, βὰν ἰθὺς Δαναῶν λελιημένοι, 16.552. Bei Ap.Rh. auch c. gen., λελιημένοι ἠπείροιο, 1.1165 ; λελίητο ἰδέσθαι, er begehrte zu sehen, Orph. Arg. 1259 ; λελίητο αὐδῆσαι, Ap.Rh. 3.1158.