ου (τὸ) [ᾰ]
      1 reste, EUR. El. 554, Med. 1387, Tr. 711, etc. ; au pl. restes d’un mort, SOPH. El. 1113 ; PLAT. Phæd. 86 c, etc. ; t. eccl. reliques d’un saint, JUL. 438 c ; BAS. 4, 385 c, etc. ; CHRYS. 2, 397 c edd. Migne, etc. ; restes ou ruines d’une ville, HDN 4, 18, 10 ; joint à ἐρείπια, HDN 3, 1, 15 ;
      2 fig. au pl. ce qui reste d’un homme (ses bienfaits, sa réputation) EUR. Andr. 774.

Étym. λείπω.

τό, (< λείπω) piece left, remnant, Ἀργοῦς E. Med. 1387; metaph, of a man, λ. φίλων, Φρυγῶν, Id. El. 554, Tr. 716; τὸ νῦν αὐτῆς [τῆς γῆς] λ. Pl. Criti. 110e, cf. 111a; δάκρυα… στοργᾶς λείψανον AP 7.476 (Mel.); μειδιάματος λ.
traces of a smile, Chor. in Rev.Phil. 1.230. freq. in pl., remains of the dead, λείψαν’ ἐκβάλλειν κυσίν E. Fr. 469; λείψανα θανόντος S. El. 1113; τὰ λ. τοῦ σώματος Pl. Phd. 86c; βωμὸς λ. φωτὸς ἔχει CIG (add.) 4079b (Ancyra), al. ; but λ. τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν their deeds, good name, etc., E. Andr. 774 (lyr.); remnants of youth, Ar. V. 1066 (lyr.); λ. τῶν Ἰλιακῶν παθημάτων sequels to…, Longin. 9.12.

τό, Ueberbleibsel, Ueberrest, Eur. Med. 1387 u. öfter ; Ar. Vesp. 1066 ; auch von Toten, αὐτοῦ θανόντος, Soph. El. 1113 ; sp.D., wie in Prosa, τοῦ σώματος Plat. Phaed. 86c ; τὰ τοῦ πατρός Hdn. 3.15.15.