ά, όν [ᾰῠ]
      1 creux, profond : λ. λίμνη, SYN. Ep. 148, lac profond ;
      2 p. suite, vorace : γάστρις καὶ λ. EPICRAT. (ATH. 262 a) goulu et vorace ; λ. ὀδόντες, THCR. Idyl. 25, 234, dents voraces, càd. terribles ;
      3 hardi, effronté, PLUT. Alc. c.Cor. 1 ; d’où, en b. part, pétulant, enjoué : λαμυρόν τε καὶ γεγηθὸς προσϐλέπειν τινί, PLUT. Mar. 38, regarder qqn d’un air ouvert et joyeux.

• Cp. -ώτερος, TIMON (ATH. 279 f).

ά, όν, full of abysses, θάλασσα EM 555.57; hence, gluttonous, greedy, γάστρις καὶ λ. Epicr. 5.8 = Antiph. 89.5; γαστρὶ χαριζόμενος τῆς οὐ λαμυρώτερον οὐδὲν Timo 7; ὀδόντες Theoc. 25.234; κάρηνον Nic. Th. 293. metaph, wanton, impudent, λαμυρώτερον λέγειν X. Smp. 8.24; Ἀλκιβιάδου ἡ ἄγαν λ. πολιτεία Plu. Comp. Alc. Cor. 1; λάμυρόν τι προσβλέπειν τινί Id. Mar. 38; λ. ἱστορίη AP 7.450 (Diosc.); of women, coquettish, ib. 5.161 (Asclep.); of Eros, λαμυροῖς ὄμμασι πικρὰ γελᾷ ib. 179 (Mel.); λαμυρὰς Πόθων ἀέλλας Cerc. 5.10; later in good sense, piquant, arch, like ἐπίχαρις, Phryn. 259; charming, Plu. Caes. 49, Eun. VS p. 467 B.
bright, τὰ λευκὰ τῶν ὀφθαλμῶν λαμυρώτατα (in pneumonia) Aret. SA 2.1.

auch λάμυρος betont (vgl. λαιμός, λαβρός), mit weitem, tiefem Schlunde, Sp. – Daher = gierig verschlingend, schrecklich, VLL καταπληκτικός ; ὀδόντες, Theocr. 25.234 ; σμερδαλέον δ' ἐπί οἱ λαμυρὸν πέφρικε κάρηνον Nic. Ther. 294 ; gefräßig, Epicr. bei Ath. VI.262d ; – keck, unverschämt, bes. bei Sp. (vgl. Phryn. 291 οἱ ἀρχαῖοι τὸν ἰταμὸν καὶ ἀναιδῆ, οἱ νῦν τὸν ἐπίχαριν τῷ ὀνόματι σημαίνουσιν); vom reizenden, schnippischen Mutwillen der Mädchen, Asclpds. 17 (V.162); ὄμματα Mel. 50 (V.180), u. öfter in der Anth.; auch Plut. öfter, z.B. ὄνος προσβλέψας τῷ μαρίῳ λαμυρόν τι καὶ γεγηθός Har. 38 ; γαστὴρ ἧς οὐ λαμυρώτερον οὐδέν Timon bei Ath. VII.279f.
• Adv., λαμυρώτερον λέγειν Xen. Symp. 8.24.