ης (ἡ) :
   I eau stagnante restant après le retrait d’un fleuve ou de la mer, IL. 21, 317 ; d’où :
      1 marais, étang, TH. H.P. 4, 2, 2, etc. ;
      2 lac, IL. 2, 711, 865 ; 5, 709 ; XÉN. Hell. 3, 2, 18, etc. ; différ. de ἕλος, PLAT. Criti. 114 e, Leg. 824 b ; particul. lac creusé de main d’homme, HDT. 1, 185, 186, 191 ;
   II mer ou bras de mer, IL. 24, 79 ; OD. 3, 1, etc. ; ESCHL. Suppl. 529 ; EUR. Hipp. 744, etc.

➳ Dor. λίμνα, ESCHL. Suppl. 529 ; EUR. Hipp. 744, etc.

Étym. λειμών, cf. λιμήν.

ἡ, pool of standing water left by the sea or a river, Il. 21.317; hence, marshy lake, mere, distd. from ἕλος, Pl. Criti. 114e, Lg. 824c; Βοιβηῒς λ. Il. 2.711; Γυγαίη ib. 865; Κηφισίς 5.709; λ. Γοργῶπις A. Ag. 302; Μαιῶτις Id. Pr. 419 (lyr.), cf. 729, Pers. 871 (lyr.), Hdt. 4.86; ἡ βόλβη λ. Th. 4.103; λ. τροχοειδής, at Delos, Hdt. 2.170, cf. A. Eu. 9. also, artificial pool or basin, Hdt. 1.185, 191, al., SIG 799 ii 3 (Cyzic., i AD). in Hom. and other Poets, the sea, Il. 24.79, Od. 3.1; βένθεσι λίμνης Il. 13.21, 32; so in Trag. in lyr., λίμνᾳ πορφυροειδεῖ A. Supp. 529; ἐπ’ οἶδμα λίμνας S. Fr. 476, E. Hec. 446; Πόσειδον, ὃς γλαυκᾶς μέδεις… λίμνας S. Fr. 371; Μηλίδα πὰρ λ. by the Malian bay, Id. Tr. 636. Λίμναι, αἱ, (used without the article), a quarter of Athens (once prob.
marshy), near the Acropolis, in which stood the Lenaeum, Ar. Ra. 216, Th. 2.15, Is. 8.35, etc., cf. λιμναῖος II.
a quarter or suburb of Sparta, Str. 8.5.1.
a place in Messenia, Id. 8.4.9.

ἡ (λείβω, die Alten leiten es falsch von λίαν μένειν, weil es ursprünglich ausgetretenes u. stehen gebliebenes Wasser bedeute), stehendes Wasser, der See, Teich, Il. 2.711, 865, 21.317 u. sonst, Pind. u. Folgde, auch in Prosa überall, λίμνη ποτίμου καὶ θερμοῦ ὕδατος, Xen. Hell. 3.2.18 ; Sumpf, Her. 1.191 u. A.; καθ' ἕλη καὶ λίμνας καὶ ποταμούς vrbdt Plat. Critia. 114e ; ein künstlich gegrabenes Wasserbecken, Her. 1.185, 186.
Bei Hom. auch die See, das Meer, βαθείης βένθεσι λίμνης, Il. 13.32 u. öfter ; γαῖαν καὶ βένθεα λίμνης, Hes. Th. 365 ; μηλίδα πὰρ λίμναν, Soph. Trach. 636 ; Eur. Hipp. 794 u. a. D. – Vgl. noch nom. propr.

λίμνη, -ης, ἡ
[in LXX: Psa.107:35 114:8 (אֲגַם), Sng.7:5 (בְּרֵכָה) 1Ma.11:35, 2Ma.12:16 * ;]
a lake: of the Sea of Galilee (Mt, Mk, see: θάλασσα), Luk.5:2 8:22-23, 33; λ. Γεννησαρέτ (which see), Luk.5:1; λ. τ. πυρός, Rev.19:20 20:10, 14-15; καιομένη πυρί, Rev.21:8.†
(AS)