(seul. prés., impf. ἔληθον et impf. itér. v. ci-dessous ; moy. seul. prés. et impf. ἐληθόμην) : échapper à, être oublié ou ignoré de, acc. IL. 15, 461 ; avec un part. IL. 10, 279 ; 13, 273, etc. ; OD. 8, 93, etc. ; ou avec une conj. : ὅπως : οὐδέ ἑ λήθει ὅ., IL. 23, 323, et il sait comment ; ὅπου, XÉN. Ages. 6, 5, où, etc. ; oublier, gén. ANTH. 7, 25 ;

Moy. oublier, gén. IL. 1, 495 ; 5, 319, etc. ; ESCHL. Ag. 39.

➳ Prés. dor. 3 sg. λάθει [ᾱ] SOPH. El. 222 ; inf. λαθέμεν [ᾱ] PD. O. 1, 64. Impf. dor. ἔλαθον [ᾱ] PD. P. 3, 27. Impf. itér. 3 sg. λήθεσκεν, IL. 24, 13. — Moy. prés. dor. λάθομαι [ᾱ] PD. O. 8, 72 ; SOPH. El. 167.

Étym. cf. λανθάνω.

λήθομαι, collat. forms of λανθάνω, λανθάνομαι.

dor. λάθω, Stammform zu λανθάνω, λήθεσκον, Il. 24.13, verborgen sein, c. acc. der Person, vor der Etwas verborgen bleibt, der Etwas entgeht, καὶ δέ σε γιγνώσκω – φρεσὶν οὐδέ με λήθεις, ὅττι θεῶν τίς σ' ἦγε, es entgeht mir nicht, daß dich ein Gott führte, Il. 24.563 ; auch οὐδέ σε λήθω τιμῆς ἧς τέ μ' ἔοικε τετιμῆσθαι, 23.648, in Betreff der Ehre, u. c. partic., οὔτι με λήθεις ἔρδουσα, Od. 19.91, wie οὐδ' ἄρα Κίρκην ἐξ Ἀΐδεω ἐλθόντες ἐλήθομεν, 12.17 ; so auch oft bei Hes., seltener bei den Attikern, wie Soph. O.R. 1325, Ant. 528 ; Xen. Ages. 6.5, Oec. 7.31.
Med. λήθομαι, vergessen, τινός, Il. 1.495, ἐλήθετο συνθεσιάων, 5.319, öfter ; auch Aesch. Ag. 39 ; das act. steht so Simonid. 49 (VII.25), μολπῆς δ' οὐ λήθει. – Die übrigen tempp. s. λανθάνω.