λήθ·αργος, ος, ον :
   I léthargique, A. TR. 3, 6, p. 189 ; ὁ λ. (s.-e. ὕπνος) LYC. 241 ; au pl. ARSTT. Somn. 3, 11, sommeil léthargique, léthargie ;
   II p. ext. :
      1 qui oublie, oublieux, gén. ANTH. 5, 152 ; 12, 80 ;
      2 lent, paresseux, en parl. d’animaux, PHILSTR. V. Ap. 7, 14 ;
      3 sournois, perfide, en parl. de chiens (sous la forme λαίθαργος) SOPH. fr. 902 ; ORACL. (AR. Eq. 1068).

Étym. pré-grec.

ον, (< λήθη) forgetful, c. gen., ib. 5.151 (Mel.), 12.80 (Id.); abs., Men. 1029, Phld. Rh. 1.6 S. ; — later word for ἐπιλήσμων, acc. to Phryn. 390.
lethargic, ἀλήθαργος (sic) εἰς ὕπνον ἐφερόμην POxy. 1381.100 (ii AD). as Subst., ὁ and ἡ, lethargy, Hp. Morb. 2.65, al., Lyc. 241, Ant.Lib. 23.2, Gal. 10.931, Paul.Aeg. 3.9; in pl., Arist. Somn. Vig 457a3, Chrysipp. Stoic. 3.57; coupled with μελαγχολία, ibid. lethargic fever, Hp. Aph. 3.30. Cf. λαίθαργος.

ον,
1) vergessend, nach Phryn. p. 418 bei Men. u. a.Sp., = dem älteren ἐπιλήσμων ; vgl. Mel. 90 (V.152) λήθ. φιλούντων, auch κακῶν, 55 (XII.801, u. Lobeck zu Phryn. a.a.O. – Von Hunden, tückisch, Zenob. 4.90, προσσαίνων μέν, λάθρα δὲ δάκνων, wie Schol. Ar. Eq. 1028 auch von Pferden, stätisch, οἱ νωθροὶ ἵπποι, s. λαίθαργος.
2) subst. ὁ λ., Schlafsucht, Hippocr.; Emp. adv.eth. 136 ; Lycophr. 241.