εος-ους (τὸ) :
   I lit, couche :
      1 en gén. IL. 3, 391, etc. ; OD. 4, 730, etc. ; ESCHL. Pr. 556, etc. ; SOPH. O.R. 821, etc. ;
      2 lit nuptial, IL. 1, 31, etc. ; joint à εὐνή, OD. 8, 269, etc. ; au pl. SOPH. O.R. 1243 ; p. ext. époux, épouse, au pl. EUR. El. 481 ; κρύφιον λέχος, SOPH. Tr. 360, etc. union (litt. couche) clandestine ;
      3 lit funéraire, IL. 24, 589, etc. ;
      4 p. ext. tombeau, SOPH. Ant. 1303 ;
   II nid d’oiseau, ESCHL. Ag. 51 ; SOPH. Ant. 425.

Étym. λέχω.

εος, τό, poet. Noun, couch, bed, Il. 1.609, al. ; in Hom. freq. in pl., bedstead, Il. 3.448, al.
bier, usu. in pl., 24.589, 702, IG Rom. 4.507a25 (Pergam.), etc.
marriage-bed; and generally, marriage, ἐμὸν λ. ἀντιόωσαν Il. 1.31; ὁμὸν λ. εἰσαναβαίνοι 8.291; λ. δ’ ᾔ σχυνε καὶ εὐνὴν Ἡφαίστοιο ἄνακτος Od. 8.269, cf. 3.403; ἑτέρῳ λέχεϊ, i.e. in adultery, Pi. P. 11.24; ἰὼ λ. καὶ στίβοι φιλάνορες A. Ag. 411 (lyr.); τὸ σὸν λ. ξυνῆλθον S. Aj. 491; λ. Ἡρακλεῖ… ξυστᾶσα Id. Tr. 27; κρύφιον ὡς ἔχοι λέχος ib. 360; λέχους γὰρ… ἁγνὸν δέμας (sc. ἐστί) E. Hipp. 1003; freq. in pl., ἐκ λεχέων Pi. P. 9.37; λεχέων Διὸς εὐνάτειρα A. Pr. 895 (lyr.); τὰ νυμφικὰ λ. S. OT 1243; ἱέμενοι λεχέων Id. Tr. 514 (lyr.); γῆμαι μείζω λέχη make a great marriage, E. El. 936; λ. τἀλλότρια ib. 1089; μικρὰ μεγάλων ἀμείνω… λέχη ib. 1099; hence for the concrete, λ. νεώτερον younger spouse, Sappho 75; σὰ λέχεα thy spouse, E. El. 481 (lyr.); ὤλεσας κεδνὸν λ. Id. Hipp. 835; used by Com. in poet. or mock Trag. passages, λ. γαμήλιον Ar. Av. 1758; κουρίδιον λ. Id. Pax 844; παιδὶ συμμεῖξαι λ. Id. Th. 891. a bird΄s nest, A. Ag. 50 (anap.), S. Ant. 425.

τό, Lager, Bett, Bettstelle, bes. im plur., ἐν θαλάμῳ καὶ δινωτοῖς λεχέεσσιν, Il. 3.391, παρὰ τρητοῖς λεχέεσσι, Od. 1.440 ; λέχος πόρσυνε καὶ εὐνήν, 3.403 u. oft, Ehebett, ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν, Il. 1.31, ἥ κέν τοι ὁμὸν λέχος εἰσαναβαίνοι 8.291, wie Hes. Th. 939 u. A.; λέχος δ' ᾔσχυνε καὶ εὐνὴν Ἡφαίστοιο ἄνακτος Od. 8.269, vgl. 7.347. So auch Pind. ἑτέρῳ λέχεϊ δαμαζομένα, P. 11.24, ἤλυθεν ἐς λέχος, 3.99. Auch bei den Tragg. oft von der Ehe u. dem Beischlaf, λεχέων Διὸς εὐνάτειραν, Aesch. Prom. 897 ; λέχος Ἡρακλεῖ κριτὸν ξυστᾶσα, Soph. Tr. 27 ; ἐπὶ τὸ σὸν λέχος ξυνῆλθον, Aj. 486 ; ὦ λέχη καὶ νυμφεῖ' ἐμά Tr. 916 ; oft auch bei Eur.; vgl. noch Ar. Pax 844, Thesm. 891. – Vom Neste der Vögel gebraucht es Aesch. Ag. 50, wie Soph. Ant. 421. – In Stellen, wie Eur. El. 477, ἄνακτα ἔκανες, Τυνδαρί, σὰ λέχεα, steht es geradezu für »Gatte«, vgl. Hel. 790, 980. – Auch das Totenbett, auf welchem die Leiche zur Schau gestellt u. dann verbrannt wurde, λεχέων ἐπέθηκε, Il. 24.589, κείμενον ἐν λεχέεσσιν, 702, vgl. 18.233, 236, 21.124, öfter.