ος, ον [ᾰ]
      1 intr. babillard, bavard, en parl. de pers. EUR. Suppl. 462 ; AR. Ach. 716 ; PLAT. Gorg. 515 e, etc. ; particul. de femmes, ARSTT. Pol. 3, 4 ; en parl. d’oiseaux, ARSTT. H.A. 4, 9, 14 ; de choses (eau murmurante, ANACR. 11, 7 ; ailes de cigales, ANTH. 7, 195) ; τὸ λάλον, PHILSTR. 799, babil, bavardage ;
      2 tr. qui fait parler, qui rend disert, ANACR. 11 (13), 7.

• Cp. λαλίστερος, AR. Ran. 91 ; ARSTT. H.A. 4, 9, 14 ; • Sup. λαλίστατος, EUR. Cycl. 315 ; PLUT. M. 622 e, etc.

ον, talkative, babbling, loquacious, E. Supp. 462, Ar. Pax 653, Pl. Grg. 515e, Theoc. 5.75; λ. τρόπις, of Argo, Orph. A. 709; λ. γῆρας AP 7.417.10 (Mel.); of women, dub. in Arist. Pol. 1277b23; of birds, Id. HA 536a24 (Comp.); metaph, λάλοι πτέρυγες AP 7.195 (Mel.); λ. κερκίς AJA 17.162 (Cyrene); of the swallow, Arr. An. 1.25.8; ὕδωρ Anacreont. 11.7; τὸ λ., = λαλιά, Philostr. Im. 1.5; of style, ἡ ἰδέα τοῦ λόγου λ. μᾶλλον ἢ ἐναγώνιος Id. VS 2.30; irreg. Comp. λαλίστερος Ar. Ra. 91, Alex. 92, Men. 416, Arist. HA l.c. ; Sup. λαλίστατος E. Cyc. 315, Men. 164.

ον, geschwätzig, plauderhaft ; Eur. Suppl. 462 ; Ar. Ach. 716, Thesm. 393 ; sp.D., γῆρας Mel. 127 (VII.417); auch τέττιξ, Bian. 3 (IX.273); u. in Prosa, Plat. Gorg. 515e ; Arist. Polit. 3.4 ; Sp., übh. = sprechend, ἐγὼ γὰρ λάλος οὐκ ἀνδριὰς (stumm wie eine Bildsäule) εἶναι βούλομαι Luc. Vit.auct. 3 ; – τὸ λάλον, die Geschwätzigkeit, Philostr. – Auch act., λάλον Φοίβου ὕδωρ, das beredt macht, Anacr. 11.7 ; vgl. Schol. Eur. Phoen. 222. – Dazu gehört der unregelmäßige Kompar. λαλίστερος, Ar. Ran. 91, Alexis Ath. IV.133c ; superl. λαλίστατος, Eur. Cycl. 315 ; sprichwörtlich λαλίστερος τρυγόνος, Menand. bei Zenob. 6.8.