α ou ος, ον [υ] rond, circulaire, ARCHESTR. (ATH. 320 b) ; κύκλιος χορός, XÉN. Œc. 8, 20 ; κύκλιοι χοροί, AR. Nub. 333, etc. ; danse en rond, rondes ; d’où adv. : κύκλιον ὀρχήσασθαι, CALL. Del. 313, ou εἱλίσσεσθαι κύκλια, EUR. I.A. 1056, danser en rond ; κύκλιοι αὐληταί, LUC. Salt. 2, joueurs de flûte ambulants ; fig. κύκλιοι ποιηταί, ANTH. 11, 130, poètes cycliques ; v. κυκλικός.

➳ Fém. -ος, EUR. Hel. 1312.

Étym. κύκλος.

α, ον (ος, ον Eup. 5 D.), (< κύκλος) round, circular, ἀσπίς Archestr. Fr. 13.3; ὕδωρ κύκλιον, of the Delian lake (cf. τροχοειδής), E. IT 1104 (lyr.). κύκλιος χορός, ὁ, ci cular or cyclic chorus, prop. of any which were danced in a ring round an altar, chiefly used of dithyrambic choruses, opp. those which were arranged in a square (τετράγωνοι Timae. 44), Ar. Nu. 333, Ra. 366, Fr. 149.10, X. Oec. 8.20, Aeschin. 3.232, etc. ; ἐν τῷ ἀγῶνι τῶν κ. χορῶν Schwyzer 91.26 (Argos, iii BC); τῶν κ. (without χορῶν) Ἀρχ. Ἐφ. 1913.7 (Nisyros, iii BC), cf. Inscr.Cos 13.4; ἐν τοῖς κ. ἀγῶσιν OGI 213.38 (Didyma, iv/iii BC); invented by Arion, Arist. Fr. 677; hence κύκλιον ὠρχήσαντο Call. Del. 313; εἱλισσόμεναι κύκλια E. IA 1055 (lyr.). κ. μέλη dithyrambs, Ar. Av. 918; κύκλιος ἀναβολή Eup. l.c. = κυκλικός II, AP 11.130 (Poll.). = χορίαμβος, Sch. Heph. p. 303 C. name of month at Epidaurus, IG4²(1).115.23 (iv/iii BC), al. κυκλίῳ, = κύκλῳ, c. gen. (cf. κύκλος 1), BGU 938.4 (iv AD).

α, ον, auch 2 Endgn, = κυκλικός, τὸ κύκλιον = κύκλος, Eur. I.A. 1056 ; κύκλιοι ποιηταί, Pollian. 1 (XI.130). – Bes. κύκλιοι χοροί, ursprünglich alle Reigentänze, welche unter Gesang im Kreise um den Altar einer Gottheit getanzt wurden ; bes. aber die zu Ehren des Dionysus gefeierten, u. deshalb = διθύραμβος, so Ar. Nub. 333, 366 ; Plat. Ax. 371d ; Aesch. 3.232 u. A.; vgl. Ath. IV.181 ; σὸν περὶ βωμὸν ἐγειρομένου κιθαρισμοῦ κύκλιον ὠρχήσαντο Callim. Del. 313. Dahin gehören auch die κύκλιοι αὐληταί bei Luc. salt. 2, wo κυκλικοί die gew. Lesart ist. Vgl. κύκλιοι αὐλοί bei Hesych.