υθος (ἡ) [ῠθ]
      1 casque d’ord. en métal, p. opp. à κυνέη (v. ce mot ; cette différence non observée, IL. 12, 183, etc.) ;
      2 tête, EUR. Bacch. 1185.

➳ Acc. κόρυθα [ῠ] HOM. EUR. l. c., ou κόρυν, IL. 13, 131 ; 16, 215 ; LUC. D. deor. 20, 10 ; PHILSTR. 718 ; dat. pl. poét. κορύθεσσι, SOPH. Ant. 116.

Étym. pré-grec.

υθος, ἡ, acc. κόρυθα Il. 11.351, al., E. Ba. 1186 (lyr.), κόρυν Il. 13.131, Luc. DDeor. 20.10, Philostr. Her. 12.1; poet. dat. pl. κορύθεσσι S. Ant. 116 (lyr.): — helmet, freq. in Hom. (esp. in Il.); αὐγὴ χαλκείη κορύθων ἄπο λαμπομενάων 13.341; κ. χαλκήρης, χαλκοπάρῃος, 15.535, Od. 24.523; τετράφαλος Il. 22.315; ἱπποδάσεια 3.369.
scalp of a lion, E. l.c.

υθος, ἡ, acc. κόρυθα u. κόρον, Helm, Sturmhaube ; Hom. oft ; χαλκήρης, ἱπποδάσεια, Il. 15.535, λαμπραί, 17.269, u. ä., also von Metall u. dadurch von der ledernen κυνέη unterschieden, obwohl Agamemnons Helm, 12.184 ff., κυνέη u. κόρυς heißt ; σύν θ' ἱπποκόμοις κορύθεσσιν Soph. Ant. 116 ; Eur. braucht es auch für Kopf, ἄρτι γένυν ὑπὸ κόρυθ' ἁπαλότριχα βάλλει Bacch. 1186. – Κόρυν steht Il. 13.131, 16.215 u. Luc. D.D. 20.10. – Nach den VLL auch = κόρυδος.