κόναβος < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

κόναβος

download

JSON

Bailly

ου (ὁ) [ᾰ] bruit sonore, retentissant, OD. 10, 122 ; HÉS. Th. 709 ; ESCHL. Sept. 160.

➳ En prose seul. par imitat. poét. LUC. H. conscr. 22.

Étym. p.-ê. pré-grec.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ὁ, ringing, clashing, din, κόναβος… ἀνδρῶν ὀλλυμένων νηῶν θ’ ἅμα ἀγνυμενάων Od. 10.122, v.l. for ὄτοβος ap. Sch. Hes. Th. 709. — Ep. word, once in Trag., κ. χαλκοδέτων σακέων A. Th. 160 (lyr.), cf. Luc. Hist. Conscr. 22.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ὁ, Geräusch, Getöse, Lärm ; κακὸς κόναβος κατὰ νῆας ὀρώρει ἀνδρῶντ' ὀλλυμένων νηῶν θ' ἅμα ἀγνυμενάων Od. 10.122 ; Hes. Th. 709 ; κόναβος χαλκοδέτων σακέων Aesch. Spt. 145 ; in Prosa tadelt es Luc. hist.conscr. 22 als poetisch.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)