(τὸ) [ῐ] tantôt indécl. HDT. 2, 86 ; HPC. 343 e, Art. 538 ; DIOSC. 1, 63 ; GAL. 11, 488, etc. ; tantôt gén. κόμμεως, HPC. Art. 358 f ; dat. κόμμει, DIOSC. 1, 79 ; GAL. 13, 428, ou κόμμιδι, CROBYL. fr. 3, gomme.

Étym. mot arabe.

τό, gum, Hdt. 2.86, 96, Hp. Art. 33, etc. ; obtained from Acacia arabica, Thphr. HP 9.1.3, Dsc. 1.101. — Foreign word, Ath. 2.66f, prob. Egypt. kemai, commonly indecl., as in ll. cc., Gal. 18(1).808; also declined, gen. κόμμεως Hp. Mul. 2.192, Gal. 10.374; dat. κόμμει Str. 12.7.3 (fem.), Dsc. 1.66, Gal. 12.718, κόμμιδι Crobyl. 10, v.l. Hdt. 2.86 (ap. AB 104).

τό, Gummi ; indeklinabel bei Hippocr.; Her. 2.86 (wo v.l. κόμμιδι, s. B.A. 104) und 96 ; Diosc.; τοῦ κόμμεως Schol. Nic. Al. 99 ; κόμμει Galen.; so auch bei a.Sp., vgl. Lobeck zu Phryn. 289 ; τῇ κόμμει Strab. XII.570. – Es ist ein Fremdwort, Ath. II.66f ; vgl. noch Arist. Meteor. 4.10 und Strab. XVII.809.