κυρτόω-ῶ, courber, voûter, OD. 11, 244 ; ATH. 629 f ;

Moy. se courber, XÉN. Cyr. 7, 5, 11, etc.

Étym. κυρτός.

hump up, make convex, κυρτῶν νῶτα, of a bull preparing to charge, E. Hel. 1558; τὴν χεῖρα ὑπὲρ τοῦ μετώπου κεκυρτωκότες Ath. 14.629f; καταιγίδες εἴς οὐρανὸν κυρτοῦς τὰ κύματα Lib. Or. 59.138; λαίφεα AP 10.15 (Paul. Sil.); κ. ὀστοῦν make the skull bulge, Antyll. ap. Orib. 46.27.6; — Pass., κῦμα περιστάθη, οὔρεϊ ἶσον, κυρτωθέν Od. 11.244; κυρτοῦσθαι ῥάχιν Opp. C. 3.273; of leeches, Oppian. H. 2.602; in Prose, οἱ φοίνικες ὑπὸ βάρους πιεζόμενοι ἄνω κυρτοῦνται ὥσπερ οἱ ὄνοι οἱ κανθήλιοι X. Cyr. 7.5.11; become hunchbacked, Sor. 1.112; aor.1 Med. ἐκυρτώσαντο bulged, δειρήν Nonn. D. 37.564.

krümmen, wölben ; κῦμα κυρτωθέν, von der wie zur Brautkammer gewölbten Woge, Od. 11.244 ; κυρτῶν τε νῶτα ταῦρος Eur. Hel. 1574 ; sp.D., wie κυρτώσαντες λαίφεα Paul.Sil. 57 (X.15), Opp. Cyn. 3.273. – Auch in Prosa ; οἱ φοίνικες ὑπὸ βάρους πιεζόμενοι ἄνω κυρτοῦνται Xen. Cyr. 7.5.11 ; Sp., wie Galen. öfter.