ή, όν, courbé, particul. :
      1 voûté, bombé, en parl. des vagues, IL. 4, 426 ; 13, 799 ;
      2 arrondi, en parl. des bras, HPC. Fract. 758 ; d’une roue, EUR. Bacch. 1066 ; des épaules, IL. 2, 218 ;
      3 bossu, en parl. du chameau, BABR. 40, 2 ;
      4 convexe, p. opp. à κοῖλος, concave, ARSTT. Meteor. 2, 7, 3.

Étym. inconnue.

ή, όν, bulging, swelling, κῦμα Il. 4.426; κύματα κυρτὰ φαληριόωντα 13.799, cf. Sosicr. 2; θάλασσα κυρτὸν ἐπαφρίζῃ Mosch. Fr. 1.5; τὼ δέ οἱ ὤμω κυρτώ humped, Il. 2.218, cf. AP 11.120; τὸ κ. τῶν ὤμων Jul. Or. 6.201b; hence, hunchbacked, PFay. 121.15 (i/ii AD); βραχίων κ. πέφυκεν ἐς τὸ ἔξω μέρος Hp. Fract. 8; κ. τροχός E. Ba. 1066; κυρτὴ κάμηλος Babr. 40.2; καρῖδες Ophel. 1; Comp. κυρτότερος Phlp. in Ph. 696.26; Sup. κυρτότατοι φύλλον Thphr. HP 3.10.5.
convex, opp. κοῖλος, οὔσης [τῆς γῆς] κυρτῆς καὶ σφαιροειδοῦς Arist. Mete. 365a31; περὶ τὰς ἐκλείψεις [ἡ σελήνη] ἀεὶ κυρτὴν ἔχει τὴν ὁρίζουσαν γραμμήν Id. Cael. 297b28; κ. ἐπιφάνεια convex surface of a shield, Plb. 6.23.2; of blood-vessels, bulging, Sor. 1.44.

gekrümmt, gebogen, gewölbt ; κῦμα κυρτὸν ἐὸν κορυφοῦται Il. 4.426, vgl. 13.799 ; Ath. XI.474a ; τὼ δέ οἱ ὤμω κυρτὼ ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε, zwei gerundete, krumme Schultern, vom Buckligen, Il. 2.217 ; vgl. Nicarch. 28 (XI.120); κάμηλος Babr. 40.2 ; – τροχός, das Rad, Eur. Bacch. 1064 u. Sp., wie Pol. 6.23.2. – Das Konvexe, dem Konkaven, κοῖλον, entgegengesetzt, Arist. eth. 1.13 u. öfter Plut. – Κυρτὰ κύπελλα, weite, große Becher, Anacr. 48.22.

curved, arched , of a wave breaking, (Iliad by Homer); ὤμω κυρτώ round, humped , (Iliad by Homer); κ. τροχός (Euripides) (ML)