κυκλο·τερής, ής, ές :
      1 arrondi au tour, HDT. 4, 36 ;
      2 p. suite, qui s’arrondit : κυκλοτερὲς μέγα τόξον ἔτεινεν, IL. 4, 124, il tendit son grand arc qui s’arrondit ; d’où rond, circulaire, en gén. OD. 17, 209 ; PLAT. Conv. 189 e ; HDT. 1, 194.

Étym. κ. τείρω.

ές, (< τείρω) made round by turning (τὴν γῆν ἐοῦσαν κυκλοτερέα ὡς ἀπὸ τόρνου Hdt. 4.36); generally, round, circular, κυκλοτερὲς μέγα τόξον ἔτεινε stretched it into a circle, Il. 4.124; ἄλσος πάντοσε κυκλοτερές Od. 17.209; ὀφθαλμός, λιμήν, Hes. Th. 145, Sc. 208; σφαῖρος Emp. 27.4; φῶς Id. 45; [ὄρος] κυκλοτερὲς πάντῃ Hdt. 4.184; πλοῖα κυκλοτερέα ἀσπίδος τρόπον Id. 1.194; κ. κοιλίαι, of the sockets of bones, Hp. Art. 61; αὐχήν Pl. Smp. 190a; κώθων Henioch. 1; οἰκοδόμημα X. HG 4.5.6; κ. ὁ ὄγκος τῆς γῆς Arist. Cael. 294a8; γράφουσι κ. τὴν οἰκουμένην Id. Mete. 362b13; πεδίον κ. τὸ σχῆμα Str. 4.1.7. Adv. -ρῶς Placit. 1.12.3, Ach.Tat. Intr. Ar. 21, Dsc. 3.90, Gal. UP 16.11. [υ always, by position.]

ές, rundgedreht, abgerundet ; eigtl. von dem Drechsler gemacht, πέριξ τὴν γῆν ἐοῦσαν κυκλοτερέα ὡς ἀπὸ τόρνου Her. 4.36 ; πλοῖα κυκλοτερέα ἀσπίδος τρόπον 1.194 ; – übh. rund, ἄλσος πάντοσε κυκλοτερές Od. 17.209 ; Hes. Th. 145, Sc. 208 ; κυκλοτερὲς μάγα τόξον ἔτεινεν, er spannte den Bogen rund, daß er sich wie zum Kreise krümmte, Il. 4.124 ; ἡ τοῦ παντὸς περίοδος κυκλ. οὖσα Plat. Tim. 58a ; ἐπ' αὐχένι. κυκλοτερεῖ Symp. 189e ; τοῦ περὶ τὴν λίμνην κυκλοτεροῦς οἰκοδομήματος Xen. Hell. 4.5.6 ; Sp.; μόλιβος, Bleikugel, Philp. 17 (VI.62); – auch adv., Plut.