εος-ους (τὸ) :
      1 touj. au pl. biens, richesses, ESCHL. Ag. 129 ;
      2 particul. richesses consistant en troupeaux, d’où troupeaux, bestiaux, HH. 30, 10 ; HDT. 2, 41 et 64 ; XÉN. Cyr. 8, 3, 41 ; Œc. 7, 19 ; PLAT. Criti. 109 b, d’où, au sg., tête de bétail, particul. un bœuf ou un mouton, HDT. 1, 132 ; XÉN. An. 5, 2, 3 ; une bête de somme, cheval, mulet, etc. NT. Luc. 10, 34, etc.

Étym. κτάομαι.

εος, τό, (< κτάομαι) mostly in pl. κτήνεα, contr. κτήνη, flocks and herds, h.Hom. 30.10, Hdt. 1.50, 2.41, Pl. Criti. 109c, PStrassb. 98.9 (ii BC), SIG 633.73 (Milet., ii BC); κ. τὰ δημιοπληθῆ A. Ag. 129 (lyr.); of beasts in general, Heraclit. 29; opp. ἄνθρωποι, Democr. 57; of swine, Plb. 12.4.14; ὑϊκὰ κ. BGU 757.20 (i AD). in sg., a single beast, as an ox or sheep, Hdt. 1.132, Hp. Cord. 2, X. An. 5.2.3; horse or mule for riding, Ev. Luc. 10.34, Act. Ap. 23.24; of a domestic animal, opp. θηρίον, M.Ant 5.11. (Late dat. pl. κτῆσι PFlor. 258.6, etc.)

τό, = κτέανον, κτῆμα, Besitz ; πάντα δὲ πύργων κτήνη πρόσθε τὰ δημιοπληθῆ μοῖρ' ἀλαπάξει Aesch. Ag. 128 ; – bes. der in Herden bestehende Besitz, Zuchtvieh, Hausvieh, übh. zahmes Vieh ; H. h. 29.9 ; Her. 2.41, 64 ; ποιμένες κτήνη πληγῇ νέμοντες Plat. Critia. 109b ; Folgde : LXX auch κτήνη προβάτων καὶ βοῶν. – In allen angeführten Stellen steht der plur. Der sing. bezeichnet ein einzelnes Stück der Herde, Xen. An. 5.2.3 ; Luc. asin. 13.

κτῆνος, -ους, τό
(< κτάομαι, hence primarily a possession), [in LXX chiefly for בְּהֵמָה Gen.1:25, al., also for מִקְנֶה, צֹנֵא, etc. ;]
a beast, (in late Gk. esp.) a beast of burden: Luk.10:34 pl. (as chiefly in cl.), Act.23:24, Rev.18:13; of quadrupeds, as Opp. to fishes and birds (cf. Ge, l.with), 1Co.15:39.†
(AS)