ου (ὁ ; v. ci-dessous) :
   I glace :
      1 eau congelée, IL. 22, 152 ; OD. 14, 447 ; HDT. 4, 28 ; THC. 3, 23 ; PLAT. Conv. 220 b ;
      2 froid glacial, OPP. H. 3, 155 ;
   II cristal, verre transparent, DP. 724, 781 ; DIOSC. 2, 52 ; STR. 717 ; EL. N.A. 15, 8 ; en ce sens qqf. ἡ κρ. ANTH. 9, 753.

Étym. pré-grec ; cf. κρυσταίνω.

ὁ, (< κρύος, κρυσταίνομαι) ice, Il. 22.152, Od. 14.477, Hdt. 4.28, S. Fr. 149; κρύσταλλος ἐπεπήγει οὐ βέβαιος Th. 3.23; ὁ παῖς τὸν κρύσταλλον prov., of persons who cannot keep a thing, but do not wish to let it go, Zen. 5.58. = νάρκη, numbness, torpor, Oppian. H. 3.155.
rock-crystal, D.P. 781, Str. 15.1.67, Ael. NA 15.8, etc. ; also fem., AP 9.753 (Claudian.); as Adj., οἱ κ. λίθοι D.S. 2.52.

ὁ (κρύος, κρυσταίνω), das Eis ; Il. 22.152, Od. 14.477 ; ἡ θάλασσα πήγνυται καὶ ἐπὶ τοῦ κρυστάλλου στρατεύονται Her. 4.128 ; κρύσταλλος ἐπεπήγει Thuc. 3.23 ; διὰ τοῦ κρυστάλλου ἐπορεύετο Plat. Symp. 220b ; Folgde : auch, plur., Strab. IV.204. – sprichwörtlich ὁ παῖς τὸν κρύσταλλον, Zenob. 5.58, auch Soph. frg. 162, ἐπὶ τῶν μήτε κατέχειν δυναμένων, μήτε μεθεῖναι βουλομένων. – Das Gerinnen, Erfrieren u. übh. Erstarren, τοῖος γὰρ κρύσταλλος ἐνίζεται αὐτίκα χειρί Opp. Hal. 3.155. – Uebh. alles dem Eise Aehnliche, Helle u. Durchsichtige, sowohl der Krystall, der Bergkrystall, als auch andere durchsichtige, selbst farbige Edelsteine und das Glas ; Strab. XV.717 ; Ael. N.A. 15.8 u. a.Sp.

κρύσταλλος, -ου, ὁ
(< κρύος, frost), [in LXX: Job.38:29, Psa.147:17, Eze.1:22 (קֶרַח), etc. ;]
crystal: Rev.4:6 22:1.†
(AS)