ου (τὸ) :
      1 oignon (Allium cepa L.) plante, IL. 11, 630 ; OD. 19, 233 ; HDT. 4, 17 ; AR. Ran. 654, etc. ; XÉN. Conv. 4, 7 ; TH. H.P. 7, 4 ; prov. κρόμμυα ἐσθίειν, BIAS (DL. 1, 83) manger de l’oignon, càd. pleurer ;
      2 τὰ κρόμμυα, le marché aux oignons, EUP. 2-1, 550 Meineke.

➳ Non att. κρόμυον, IL. OD. ll. cc.

τό, Ep. κρόμυον, onion, Allium Cepa, κρομύοιο λοπόν Od. 19.233; κρόμυον ποτῷ ὄψον Il. 11.630, cf. Hdt. 2.125, 4.17; freq. in Ar., Lys. 798, etc. ; κελεύω κρόμμυα ἐσθίειν, = κλαίειν κελεύω, Bias ap. D.L. 1.83. τὰ κ.
the onion-market, Eup. 304. κ. σχιστόν, a variety of Allium Cepa, shallot, Thphr. HP 7.4.7. (Written κρόμμυον in PCair. Zen. 269.4, 300.3, PSI 4.332.13, PPetr. 3 p. 328 (all iii BC), freq. in codd. (confirmed by metre in Ar., etc.); κρόμυον Hom. ll. cc. (perh. metri gr.), POxy. 1584.23 (ii AD), Stud.Pal. 22.75.8 (iii AD), etc. ; prob. assim. fr. κρέμμυον, cf. place-name Κρεμμυών B. 17.24, etc.)

τό, = κρόμυον, Her., Ar. u. A., die herrschende Form.

onion (MT)