οῦ (ὁ) :
      1 jet d’une source, d’où source, fontaine, IL. 22, 147, 208 ; PD. O. 13, 90 ; SOPH. Tr. 14 ; fig. ou p. anal. κρουνὸς αἵματος, EUR. Rhes. 790, jet de sang ; κρουνοὶ Ἁφαίστοιο, PD. P. 1, 25, fontaine ou courant de lave ; abs. flux de paroles, AR. Ran. 1005 ;
      2 canal, STR. 235, 343.

ὁ, spring, well head, whence streams (< πηγαί) issue, Il. 22.147, 208; χείμαρροι ποταμοὶ… κρουνῶν ἐκ μεγάλων 4.454, cf. Pi. O. 13.63, Men. 530.22, PLond. 3.1177.290 (ii AD), etc. ; κρουνοὶ κρηναίου ποτοῦ S. Tr. 14. metaph, κ. αἵματος E. Rh. 790, cf. Hec. 568; κρουνοὶ Ἁφαίστοιο streams of lava from Etna, Pi. P. 1.25; of streaming perspiration, Hp. Aph. 7.85, Lib. Ep. 316.3; metaph, torrent of words, θαρρῶν τὸν κ. ἀφίει Ar. Ra. 1005.
watercourse, Str. 5.3.8.
spout, nozzle, Hero Spir. 2.25, al.

ὁ, (verwandt mit κρήνη u. mit κρούω), der Spring, Quell, Springbrunnen, wo das Wasser stark u. mit Geräusch hervordringt ; καλλίρροος Il. 22.147 ; Quelle der Giesbäche, 4.452 ; Pind. Ol. 13.61, der auch κρουνοὺς Ἡφαίστου δεινοτάτους ἀναπέμπει von Feuerströmen des Aetna sagt, P. 1.25 ; αἵματος Eur. Rhes. 790 ; auch vom Strom der Rede, θαρρῶντὸν κρουνὸν ἀφίει Ar. Ran. 1005. – Canal od. Brunnen, Strab. VIII.343. – Auch der Hahn an einem Gefäße, Sp.