όεσσα, όεν, de la couleur de safran, d’un jaune de safran, EUR. Ph. 1505 ; ANTH. 9, 338 ; THCR. Idyl. 1, 31, etc. ; subst. ὁ κρ. (s.-e. χιτών) AR. Th. 1044, c. κροκωτός.

Étym. κρόκος.

εσσα, εν, saffron coloured, prob. l. in Pi. P. 4.232, cf. Sappho Supp. 22.7; δαῦκον Thphr. HP 9.15.5; κισσός Theoc. Ep. 3; στολίδος κ. τρυφά E. Ph. 1491 (lyr.); χιτών Phalaec. ap. Ath. 10.440d. κροκόεις (sc. χιτών), ὁ, = κροκωτός, dress-robe of saffron, ὃς ἐμὲ κροκόεντ’ ἐνέδυσεν Ar. Th. 1044.

εσσα, εν, saffrangelb ; στολίς Eur. Phoen. 1505 ; κισσός Theocr. ep. 3 (IX.3381 ; vgl. 1.31 ; χιτών Phalaec. bei Ath. X.440d ; ohne den Zusatz χιτών allein ὁ κροκόεις = ein Prachtkleid von Saffranfarbe, Ar. Th. 1044.