mieux κροκόδιλος, ου (ὁ) [ῑ]
      1 crocodile, reptile, HDT. 2, 68, etc. ; ARSTT. H.A. 2, 10, etc. ; κρ. ὁ ποτάμιος, ARSTT. H.A. 1, 11, 10, etc. m. sign., p. opp. à κρ. χερσαῖος, sorte de grand lézard, HDT. 4, 192 ; ARSTT. H.A. 5, 33 ; EL. N.A. 1, 58, etc. ;
      2 sorte de sophisme (v. κροκοδείλινος) LUC. D. mort. 1, 2, etc. ;
      3 ζωΰφιον μικρόν, HIPPON. fr. 119 ;
      4 Κροκοδείλων πόλις (ἡ) la ville des Crocodiles dans la moyenne Égypte, HDT. 2, 148, etc.

Étym. Ion. « lézard », d’où « crocodile », HDT. 2, 69.

later for κροκόδιλος.

ὁ,
1) das Krokodil, die größte u. gefährlichste Nileidechse, Her. 2.68 ff.; ὁ ποτάμιος, ὁ ἐν Αἰγύπτῳ, Arist. H.A. 1.11, 2.10 ; – nach Her. 2.69 bedeutet es eigentlich jede Eidechse, daher ὁ κρ. χερσαῖος = Landeidechse, 4.192 ; Arist. H.A. 5.33.
2) ein sophistischer Schluß, Rhett. Die ihm zu Grunde liegende Geschichte erzählt Luc. Vit.auct. 22.

1. a lizard , properly an ionic word, (Herdotus Historicus)
2. the Nile-lizard, crocodile , (Herdotus Historicus) (ML)