ος, ον :
      1 bon, utile, en parl. de choses, IL. 1, 106 ; HPC. 121 g ; en parl. de pers. PLAT. 1 Alc. 111 e ;
      2 vrai : τὸ κρ. la vérité, THCR. Idyl. 20, 19 ; adv. en vérité, ANTH. 5, 58.

➳ Fém. -η, HÉRODAS fr. 4.

Étym. inconnue.

ον, Dor. κράγυος [α] Cerc. 7.14, Lysis Ep. 3: — good, useful or agreeable, once in Hom., οὐ πώ ποτέ μοι τὸ κ. εἶπας Il. 1.106; ἄλλο μὲν οὐδὲν κ. AP 7.284 (Asclep.); οὐδὲ γουνάτων πόνος κρήγυον a good symptom, Hp. Coac. 31; τό τοι μέγα κρήγυον ἔσται Nic. Th. 935; ποτὶ οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες Lysis l.c. Adv. κρηγύως ἐπαιδεύθην Call. Iamb. 1.196; νομίμως καὶ κ.
honourably, Perict. ap. Stob. 4.28.19. by a misunderstanding of Hom., true, real, εἴπατέ μοι τὸ κ. Theoc. 20.19, cf. Hp. Ep. 17, AP 7.648 (Leon.), Anon. ap. Stob. 3.28.21; as Adv., in good earnest, πορθεῖς με τὸ κ. AP 5.57 (Arch.). of persons, good, serviceable, οὐκ ἐπίστανται, οὐδὲ κ. διδάσκαλοί εἰσι Pl. Alc. 1.111e; εἰ δ’ ἐσσί κ. τε καὶ παρὰ χρηστῶν Theoc. Ep. 19; παρ’ οἴνῳ κ. AP 7.355 (Damag.); esp. of a woman, honest, Herod. 4.46, 6.39.

ον, gut, nützlich, ersprießlich ; οὐπώποτέ μοι τὸ κρήγυον εἶπας Il. 1.106, wie Plat. Alc.I, 111e οὐδὲ κρήγυοι διδάσκαλοί εἰσι τούτων.
Bei Theocr. 20.19, ποιμένες εἴπατέ μοι τὸ κρήγυον, = das Wahre ; Ἔρως πορθεῖς μετὸ κρήγυον Archi. 1 (V.58); παρ' οἴνῳ κρήγυος Damaget. 12 (VII.355).
• Adv. κρηγύως, Perictyone bei Stob. Flor. 83.19. – Die Ableitung ist dunkel, vgl. Buttmann Lexil. I p. 25 u. II p. 267.