GRC
κράας
JSON
Bailly
*κράας (τὸ) seul. gén. κράατος, dat. κράατι ; acc. pl. κράατα [ᾱᾰτ] tête (v. κράς) IL. 19, 93 ; A.RH. 1, 222 ; 2, 1013.
Étym. cf. κάρα.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
Pape
*κράας, τό, ep. = κράς, Haupt ; findet sich bei Hom. nur im gen. κράατος, Il. 14.177, dat. κράατι Od. 22.218, u. accus. plur. κράατα, Il. 19.93 ; u. so sp. Ep., κράατος ἐξ ὑπάτοιο Ap.Rh. 1.222, κράατα δησάμενος 2.1013. – Vgl. κάρα.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
