LSJ
ἡ, = Lat. cucuma, jar, POxy. 1160.23 (iii/iv AD); — hence Dim. κουκκούμιον, τό, Arr. Epict. 3.22.71; κουκούμιον POxy. 1290.3 (v AD); — also κούκουμος Stud.Pal. 20.67.16 (ii/iii AD), Gloss. ; pl. κοκκόμανα PHamb. 10.36 (iii AD).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)