ου :
   I adj. m. :
      1 qui porte de longs cheveux, en parl. des Perses, ORACL. (HDT. 6, 19) ; de débauchés, AR. Nub. 348, 1101, etc. ;
      2 chevelu, p. opp. à φαλακρός, PLAT. Rsp. 454 c, etc. ;
      3 couvert de poils, LUC. Bacch. 2 ;
      4 garni de plumes, en parl. de flèches, SOPH. Tr. 567 ;
      5 couvert de feuilles ou de plantes, EUR. Hipp. 211, Bacch. 1055 ;
   II subst. ὁ κ. (s.-e. ἀστήρ) ARSTT. Meteor. 1, 6, etc. astre chevelu, càd. comète.

Étym. κομάω.

ου, ὁ, (< κομάω) wearing long hair, of the Persians, Orac. ap. Hdt. 6.19; of dissolute men, Pherecr. 14, Ar. Nu. 348, 1101, etc. ; ὁ ἐν Σάμῳ κ., prov. variously expld., Duris 62 J., etc. ; also, simply, with hair on the head, opp. φαλακρός, Pl. R. 454c, cf. Grg. 524c; κ. τὰ σκέλη Luc. Bacch. 2. metaph, κ. ἰός a feathered arrow, S. Tr. 567; κ. λειμών a grassy meadow, E. Hipp. 210 (anap.); θύρσος κισσῷ κομήτης Id. Ba. 1055. κομήτης, with or without ἀστήρ, ὁ, comet, Arist. Mete. 343b5, Epicur. Ep. 2 p. 52U., etc. = τιθύμαλλος χαρακίας, Dsc. 4.164.1.

ὁ, der Behaarte, langes Haar Tragende ; Ar. Nub. 348, Lys. 661 ; κομήτης τούτου καὶ ὁ νεκρός Plat. Gorg. 524c. – Uebertr., ἰὸς κομήτης, der befiederte Pfeil, Soph. Trach. 564 ; λειμών, die grasige Wiese (vgl. κόμη), Eur. Hipp. 210 ; θυρσὸς κισσῷ κομήτης Bacch. 1053. – Bes. sc. ἀστήρ, der Bartstern, Komet, Arist. Meteor. 1.6, Plut. Caes. 69 u. a.Sp. – S. auch nom. pr.