κομέω-ῶ, ion. c. κομάω, HDT. 4, 168, etc.

κομέω-ῶ :
      1 prendre soin de, soigner, acc. IL. 8, 109, etc. ; OD. 6, 207, etc. ; HH. Ap. 236 ;
      2 p. suite, entretenir, nourrir, HÉS. O. 602 ; A.RH. 1, 780.

➳ Impf. itér. épq. κομέεσκον, OD. 24, 390.

Étym. R. indo-europ. *ḱemh₂-, se fatiguer, cf. κάμνω.

Ep. impf. κομέεσκον Od. 24.390; — Ep. Verb, take care of, tend, in Il. of horses, τούτω μὲν θεράποντε κομείτων 8.109, cf. 113, h.Ap. 236; of dogs, Od. 17.310, 319, Hes. Op. 604; elsewh. in Od. always of men, γέροντα ἐνδυκέως κομέεσκεν 24.390, cf. 6.207, etc. ; of children, σὺ δὲ τοὺς κομέειν ἀτιταλλέμεναί τε 11.250; κούρην… κομέουσι τοκῆες IG 3.1335, cf. Supp.Epigr. 1.567 (Karanis, iii BC). (Prob. cogn. with κάμνω)

Ion. for κομάω.

besorgen, warten, pflegen ; Od. 6.206 ; τὸν δὲ γυναῖκες ἀκηδέες οὐ κομέουσι 17.319 ; καί ῥα γέροντα ἐνδυκέως κομέεσκεν 24.388, pflegte sorglich den Greis ; – von Pferden, Il. 8.109, 113 ; – σὺ δὲ τοὺς κομέειν ἀτιταλλέμεναί τε Od. 11.249 ; – κύνα Hes. O. 602 ; – sp.D., wie Ap.Rh. 1.780, εὖ κομέουσιν ἐδωδῇ ἀνέρας 2.1015. – Verwandt mit κόμη, comere, κομίζω. – S. auch κομάω.

= κομάω.