GRC
κολοσυρτός
JSON
Bailly
κολο·συρτός, οῦ (ὁ) :
1 bruit, tumulte, tapage, IL. 12, 147 ; 13, 472 ; HÉS. Th. 880 ;
2 foule tumultueuse, AR. Vesp. 665.
1 bruit, tumulte, tapage, IL. 12, 147 ; 13, 472 ; HÉS. Th. 880 ;
2 foule tumultueuse, AR. Vesp. 665.
Étym. κόλον, σύρω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ὁ, poet. word, noisy rabble, ἀνδρῶν ἠδὲ κυνῶν Il. 12.147, cf. 13.472; τὸν Ἀθηναίων Ar. V. 666; παιδαρίων καὶ γραϊδίων Id. Pl. 536; abs., tumult, uproar, Hes. Th. 880.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ὁ, Geräusch, Lärmen, Getümmel ; ἐν ὄρεσσιν ἀνδρῶν ἠδὲ κυνῶν δέχαται κολοσυρτὸν ἰόντα Il. 12.147, vgl. 13.472 ; Hes. Th. 880 ; danach komisch παιδαρίων ὑποπεινώντων καὶ γραϊδίων κολοσυρτός Ar. Plut. 536, der schreiende Schwarm.
Vielleicht mit κολῳός verwandt.
Vielleicht mit κολῳός verwandt.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
