ή, όν :
      1 tronqué, mutilé, XÉN. Cyr. 1, 4, 11 ; ARSTT. H.A. 8, 12, etc. ; THPP. (ATH. 230 f) ; χειρῶν, A. PL. 4, 186, qui a les mains coupées ; en parl. d’une période de rhét. écourté, incomplet, ARSTT. Rhet. 3, 8, 6 ;
      2 p. suite, raccourci, court, bas, en parl. d’un mur, APP. Mithr. 26.

Étym. pré-grec.

όν (also -ός, ή, όν Artem. 2.3, IG v. infr.), docked, curtailed, c. gen., κολοβὸς ἀγέλη κεράτων Pl. Plt. 265d; κ. χειρῶν APl. 4.186 (Xenocr.). abs., maimed, mutilated, X. Cyr. 1.4.11; οὐδὲν κ. προσφέρομεν πρὸς τοὺς θεούς, ἀλλὰ τέλεια καὶ ὅλα Arist. Fr. 101; ζῷα κ. Id. GA 746a9, cf. 721b17; ὄνος κ. PCair. Zen. 215.10 (iii BC), PGen. 23.5 (i AD), BGU 806.4 (i AD); of trees, stunted, τὰν ἐλαίαν τὰν κολοβάν IG 14.352i11 (Halaesa), cf. Dsc. 1.76; ἄνθη Thphr. HP 8.3.3; of persons, undersized, Procop. Arc. 8; generally, short, ἐσθῆτες Artem. l.c. ; χιτών Dam. Isid. 138; ξίφος Lyd. Mag. 1.12; of a period in Rhet., curtailed, incomplete, Arist. Rh. 1409a18 (so in Comp. κολοβώτερόν πως ὑφᾶναι τὸν λόγον Chor. in Philol. 54.123); ὄνομα half-uttered, Them. Or. 1.4b; of a cup, broken, chipped, Arist. Metaph. 1024a15, Theopomp.Hist. 243; of a wall, dwarf, τειχίον, τεῖχος, App. Mith. 26, Procop. Aed. 2.1; of a cone, truncated, Hero Stereom. 2.42; metaph, ἀρετή Max.Tyr. 37.1; κίνησις, in paralysis, Gal. 7.588; κ. κῦμα, = κωφόν, Sch. Ar. Eq. 689. Adv. -βῶς elliptically, opp. σαφῶς, ἐρωτᾶσθαι Arist. SE 176a40. κολοβόν, τό, a measure, PLond. 5.1694.22, al. (VI AD).

(κόλος), verstümmelt, nach Arist. Metaph. 4.27 μεριστὸν καὶ ὅλον, was einen Teil verloren hat, aber doch noch dasselbe bleibt ; von Tieren, Xen. Cyr. 1.4.11 ; von Geräten, Gefäßen, an denen Etwas zerbrochen ist, Ath. VI.230f ; von einem Ringer, der ein Ohr verloren hat, Lucill. 13 (XI.81); κολοβὸς χειρῶν Xenocrat. ep. (Plan. 186); auch von der Rede, vom Styl, Arist. rhet. 2.8 ; – Sp. übh. klein, niedrig ; τεῖχος App. Mithrid. 26, Pun. 25 ; kurz, Schol. Ar. Ran. 1106.
• Adv., ὅσα μὴ σαφῶς, ἀλλὰ κολοβῶς ἐρωτᾶται Arist. soph.elench. 2.5.2.