GRC
κολακικός
JSON
Bailly
ή, όν [ᾰ] de flatteur, PLAT. Gorg. 522 d, Leg. 633 d, etc. ; qui excelle dans l’art de flatter, PLAT. Gorg. 517 a.
• Cp. -ώτερος, LUC. Im. 22 ; • Sup. -ώτατος, POL. 13, 4, 5.
Étym. κόλαξ.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ή, όν, = κολακευτικός, Arist. EE 1222b4; ἡ κολακική (sc. τέχνη), = κολακεία, Pl. Grg. 502d, Sph. 222e; Comp. -ώτερος Luc. Pr. Im. 22; Sup. -ώτατος, πρὸς τοὺς ὑπερέχοντας Plb. 13.4.5. Adv. -κῶς Poll. 4.51, Aristaenet. 1.16, Chor. in Rh.Mus. 49.521, v.l. in Str. 17.1.43.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
= κολακευτικός ; Plat. Gorg. 522d ; θωπεῖαι Legg. I.633d ; Folgde : κολακικώτατος πρὸς τοὺς ὑπερέχοντας Pol. 13.4.5.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
