(τὸ) obscurité, particul. :
      1 crépuscule du soir, IL. 1, 475 ; 11, 194, 209 ; ESCHL. Eum. 396, Pers. 357 ; EUR. Ph. 374, etc. ; XÉN. Cyr. 4, 2, 15 ; An. 4, 2, 9 ;
      2 crépuscule du matin ; AR. Eccl. 290 ; XÉN. Hell. 7, 1, 15 ;
      3 en gén. obscurité, EUR. Hipp. 836 ; fig. ESCHL. Eum. 378.

➳ Deux thèmes : th. κνεφατ-, d’où gén. κνέφατος, POL. 8, 28, 10 ; dat. κνέφαϊ, EL. N.A. 5, 43 ; par contr. κνέφᾳ [ᾱ] XÉN. Hell. 7, 1, 15 ; th. κνεφε-, d’où gén. κνέφεος-ους, AR. Eccl. 291 ; dat. κνέφεϊ, ANTH. 7, 633.

τό, Att. gen. κνέφους Ar. Ec. 290, Com.Adesp. 35, later κνέφατος Plb. 8.26.10; dat. κνέφᾳ X. HG 7.1.15, κνέφεϊ AP 7.633 (Crin.), as if from κνέφος, cited by Hsch., Suid., Phot. ; (cf. δνόφος): — darkness, Hom. (only in nom. and acc.), of the evening dusk, twilight, εἰς ὅ κε… δύῃ τ’ ἠέλιος καὶ ἐπὶ κ. ἱερὸν ἔλθῃ Il. 11.194, 209; later, generally, darkness, δυσάλιον κ. A. Eu. 396 (lyr.); νυκτός Id. Pers. 357, cf. E. Ba. 510, etc. ; τὸ κατὰ γᾶς κ. Id. Hipp. 836 (lyr.); metaph, τοῖον ἐπὶ κ. ἀνδρὶ μύσος πεπόταται A. Eu. 378 (lyr.).
morning twilight, πρῲ πάνυ τοῦ κνέφους Ar. Ec. 290; ἅμα κνέφᾳ at dawn, X. l.c., Cyr. 4.2.15.

αος, τό, att. auch gen. κνέφους, Ar. Eccl. 396, Sp. κνέφατος, Pol. 8.28.10 ; dat. κνέφαϊ, att. κνέφᾳ, Xen. Hell. 7.1.15, κνέφεϊ Crinag. 38 (II.733); vgl. δνόφος, νέφος, die Alten falsch von κενὸς φάους, Plut. pr. frig. 9;
Finsternis, Dunkelheit, bes. die zunächst nach Sonnenuntergang eintretende, die Abenddämmerung, oft ; ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν Il. 1.475, vgl. 11.194 ; εἰ μελαίνης νυκτὸς ἵξεται κνέφας Aesch. Pers. 349 ; δυσήλιον Eum. 374 ; σκότιον, νύχιον, Eur. Bacch. 510, Troad. 543 ; auch τὸ κατὰ γῆς, Hipp. 836 ; ἀμφὶ κνέφας Xen. An. 4.2.9 ; – auch von der Morgendämmerung, πρῲ πάνυ τοῦ κνέφους Ar. Eccl. 290, ἅμα κνέφᾳ Xen. Hell. 7.1.15.