ου (ὁ) insecte qui ronge les ruches d’abeilles, ARSTT. H.A. 8, 27, 2, etc.

ου (ὁ) :
   I. 1 objet dont on se sert pour tirer au sort, primit. petites pierres, cailloux, petits morceaux de bois qu’on déposait dans un casque, postér. dans un vase où on les agitait avant de tirer : ἐν κλήρους ou ἐπὶ κλήρους ἐϐάλοντο, IL. 23, 352 ; OD. 14, 209, ils jetèrent les sorts (dans le casque) ; κλῆρον καθιέναι, SOPH. Aj. 1285, jeter le sort (dans le casque ou dans l’urne) ; κλήρους ἐν κυνέῃ πάλλειν, IL. 3, 316, etc. agiter les sorts dans un casque ; ἐξέθορε κλῆρος κυνέης, IL. 7, 182, le sort est sorti du casque ; ἐκ κλῆρος ὄρουσεν, IL. 3, 325, le sort est sorti ; κλήρῳ λαχεῖν, IL. 24, 400, etc. obtenir par le sort ; κλάροισι θεοπροπέων, PD. P. 4, 338, prédisant l’avenir au moyen de sorts ;
      2 p. suite, tirage au sort, attribution par le sort (d’une fonction, etc.) EUR. I.A. 1198 ; p. opp. à χειροτονία, traduct. du lat. sortitio, PLUT. Æmil. 10 ;
   II ce qu’on obtient par le sort, lot, part, particul. :
      1 part d’héritage, d’où héritage, PLAT. Leg. 923 b et c ; IS. 84, 23, etc. ; καταφαγεῖν κλῆρον, HIPPON. (ATH. 304 b) dévorer un héritage ;
      2 bien, domaine, IL. 15, 498 ; OD. 14, 64 ; particul. lot de terre assigné à des colons (cf. κληρουχία) HDT. 2, 109 ; THC. 3, 50 ; PLAT. Leg. 741 b, etc. ; d’où en gén. pays, contrée possédée ou habitée par qqn, ESCHL. Pers. 899, etc. ; EUR. Her. 876 ; NIC. (ATH. 683 a) ; CALL. Del. 281, etc. ;
      3 lot attribué à une église, d’où à un prêtre, et, p. suite, fonction de prêtre, clergé, ECCL.

➳ Dor. κλᾶρος, PD. O. 13, 87, cf. ci-dessus, etc. ; CALL. L. Pall. 142.

Étym. p.-ê. pré-grec.

Dor. κλᾶρος Pi. (v. infr.), Leg. Gort. 5.27, etc., ου, ὁ : — lot, κλῆρον ἐσημήναντο ἕκαστος, ἐν δ’ ἔβαλον κυνέῃ Il. 7.175; κλήρους ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον 3.316, cf. Od. 10.206; ἐκ κλῆρος ὄρουσεν Il. 3.325; ἐκ δ’ ἔθορε κλῆρος κυνέης 7.182; ἐν δὲ κλήρους ἐβάλοντο 23.352; ἐπὶ κλήρους ἐβάλοντο Od. 14.209, cf. SIG 1023.94 (Cos); κλήρῳ πεπαλάσθαι Od. 9.331; κλήρῳ λάχον ἐνθάδ’ ἕπεσθαι Il. 24.400, cf. 23.862, A. Pers. 187, Hdt. 3.83, etc. ; πάντας ἀνέφεδρος ἐπαγκρατίασε τοὺς κ., i.e. he never drew a bye, SIG 1073.29 (ii AD); κλήρου κατὰ μοῖραν E. Rh. 545 (lyr.); διὰ τὴν τοῦ κ. τύχην Pl. R. 619d, etc. ; κλάροισι θεοπροπέων divining by lots, Pi. P. 4.190; hence, of oracles, E. Hipp. 1057, Ph. 838; Ἑρμῆς γὰρ ὢν κλήρῳ ποιήσεις οἶδ’ ὅτι Ar. Pax 365; κ. Ἑρμοῦ E. Fr. 39.
casting of lots, drawing of lots, κ. τίθεσθαι Id. IA 1198, cf. Tr. 186 (lyr.); δοκεῖ δίκαιον εἶναι πᾶσι τῶν ἀρχῶν μετεῖναι ἐν τῷ κ. X. Ath. 1.2, cf. Arist. Pol. 1300a19, IG 5(1).1390.116 (Andania, i BC); = Lat. sortitio provinciarum, Plu. Aem. 10. λαβὼν πίστιν… κλήρου dub.sens. in OGI 494.19 (i or ii AD).
that which is assigned by lot, allotment of land, Hdt. 2.109, Th. 3.50, Pl. Lg. 740b, Arist. Pol. 1265b15, al. ; λαβεῖν τᾶς χώρας ἐξαίρετον τὸν πρῶτον κλᾶρον SIG 141.6 (Corc. Nigr., iv BC); κ. ἱππικός OGI 229.102 (Smyrna, iii BC); περὶ τοῦ λάχους τριάκοντα καὶ ἑπτὰ κλάρων Schwyzer 289.88 (Priene, ii BC), cf. 313.4, al. generally, piece of land, farm, estate, οἶκος καὶ κ. Il. 15.498; οἶκόν τε κ. τε Od. 14.64, cf. Hes. Op. 37, 341, Pi. O. 13.62; κατέφαγε τὸν κ. Hippon. 35.4; οἱ κ. τῶν Συρίων their lands, Hdt. 1.76, cf. 9.94, Call. Del. 281, etc. ; Κύπρου Πάφου τ’ ἔχουσα… κλῆρον, of Aphrodite, A. Fr. 463; κατὰ κ. Ἰαόνιον Id. Pers. 899 (lyr.); κλῆροι χθονός E. Heracl. 876; τῶν λαβόντων ἐν Ὀρχομενῷ κλᾶρον ἢ οἰκίαν IG 5(2).344.12 (iii BC), cf. SIG 169.61 (Iasus, iv BC); Πισαίοις ἐνὶ κλήροισι Nic. Fr. 74.5. b. pl., title-deeds, PGrenf. 1.14.11 (ii BC).
legacy, inheritance, heritable estate, Is. 11.9, Pl. Lg. 923d, Arist. Ath. 9.2, SIG 1186 (iv BC), IG2². 1368.127, 154. b. collect., body of inheritors, Leg. Gort. l.c. Astrol., certain degrees in the zodiac connected with planets and important in a nativity, Cat.Cod.Astr. 1.169, 170, Ptol. Tetr. 111, Vett.Val. 59.21, al., Paul. Al. K. 2 (cf. Sch.); κ. τύχης Ptol. Tetr. 129. generally, province, sphere, ἕνα θεὸν πολλῶν ἅμα προεστάναι κλήρων Dam. Pr. 369. of the Levites, Κύριος αὐτὸς κλῆρος αὐτοῦ LXX De. 18.2; hence, of the Christian clergy, ἐν κλήρῳ καταλεγόμενος Cod.Just. 1.3.38.2, Just. Nov. 6.1.7, Astramps. Orac. 98.7.

ου, ὁ, a beetle destructive in bee-hives, Clerus apiarius, Arist. HA 605b11, 626b17.

ὁ (vielleicht von κλάω, weil man in den ältesten Zeiten Scherben, Stückchen von Reisern oder Aehnliches zu Losen brauchtej,
1) das Los, das Zeichen des Loses ; ἐν δὲ κλήρους ἐβάλοντο· πάλλ' Ἀχιλεύς· ἐκ δὲ κλῆρος θόρε Νεστορίδαο Il. 23.352, wo zugleich die gewöhnlichste Art der Bestimmung oder die Wahl durchs Los beschrieben ist ; vgl. 7.175 οἱ δὲ κλῆρον ἐσημήναντο ἕκαστος, ἐν δ' ἔβαλον κυνέῃ, und 182, 189, 3.316, 328, Od. 10.206 ; ἐπὶ κλήρους ἐβάλοντο, sie warfen das Los, 14.209 (vgl. κλῆρον βάλλεσθαι ὑπέρ τινος Plut. Luc. 27); κλήρῳ πεπαλάχθαι 9.331 ; κλήρῳ λαχεῖν Il. 24.400 ; κλήροις θεοπροπέων Pind. P. 4.191, durch Lose den Ratschluß der Götter erforschen ; vgl. Eur. Phoen. 852 κλήρους δ' ἐμοὶ φύλασσε, οὓς ἔλαβον οἰωνίσματ' ὀρνίθων μαθών ; Ion 908 ; Ἑλλάδα κλήρῳ λαχοῦσα Aesch. Pers. 123 ; κλῆρος ἐνθάθ' οὐκ ἐπάλλετο Soph. Ant. 392 ; ὅτ' αὐτοὺς οἱ τεταγμένοι βραβῆς κλήροις ἔπηλαν El. 700, als die Kampfrichter durchs Los sie bestimmten, sie aufstellten ; κλήρου κατὰ μοῖραν Eur. Rhes. 545 ; Her. 3.83 ; διὰ τὴν τοῦ κλήρου τύχην Plat. Rep. X.619d ; ὡς τὸ πολὺ ἀπὸ κλήρων αἱ ἀρχαὶ ἐν αὐτῇ γίγνονται Rep. VIII.557a, die Aemter werden durchs Los, nach dem Lose zugeteilt ; Hermes stand dem Losen vor, Ar. Pax 364 u. Schol. – Das Losen selbst, κλῆρον τίθεσθε Eur. I.A. 1198 ; κλ. καὶ χειροτονία Xen. rep. Ath. 1.2 ; vgl. Plut. Timol. 31, Aem. 10. – Später heißen auch die Würfel, mit denen man wie durch das Los über Zweifelhaftes entschied, κλῆροι.
2) das Verloste, durch das Los Zugeteilte oder Zugefallene, der Anteil, bes. der Anteil am Erbe, die Erbschaft, u. vorzugsweise ein vererbtes Grundstück, Erbgut ; καὶ οἶκος καὶ κλῆρος ἀκήρατος Il. 15.497, vgl. Od. 14.62 ; Hes. O. 37, 339, Ländereien, bebaute Felder, φθείρων τῶν Συρίων τοὺς κλήρους Her. 1.76, vgl. 9.94 ; κατὰ κλῆρον Ἰόνιον Aesch. Pers. 866 ; πόλιν πατρὸς ὄψεσθε, κλήρους δ' ἐμβατεύσετε χθονός Eur. Heracl. 876 ; ἐχέτω τὴν θυγατέρα καὶ τὸν κλῆρον τοῦ τελευτήσαντος Plat. Legg. XII.924e, öfter, wie bei den Rednern ; bes. Reden des Isaeus ὑπὲρ τοῦ κλήρου τινός, über die Erbschaft ; κατέφαγε δὴ τὸν κλῆρον Hipponax bei Ath. VII.304b ; – πόληες, αἳ κλήρους ἐστήσαντο, die sich ansiedelten, Callim. Del. 281.
3) ein den Bienenstöcken schädliches Insekt, Arist. H.A. 8.27, 9.40.
4) bei den K.S. der Klerus, die Geistlichkeit.

κλῆρος, -ου, ὁ
[in LXX chiefly for נַחֲלָה גּוֹרָל ;]
a lot;
__(a) that which is cast or drawn: Mat.27:35, Mrk.15:24, Luk.23:34, Jhn.19:24' (LXX), Act.1:26;
__(b) that which is obtained by casting: Act.1:17 8:21; of a part in the Kingdom of God (cf. Wis 55), Act.26:18, Col.1:12; pl. of the 'cure' of a presbyter, 1Pe.5:3 (see ICC, in l).†
(AS)