οῦ (ὁ) lien, particul. pour le cou, d’où :
      1 carcan, XÉN. Hell. 3, 3, 11 ; EUP. (ATH. 237 a) etc., ou collier pour parure, EUR. Cycl. 184 ;
      2 collier de chien, AR. Vesp. 897 ; XÉN. Hell. 2, 4, 41 ; BABR. 99, 6 ;
      3 licou, ANTH. 9, 19 ;
      4 p. ext. joug, PLUT. Fab. 20.

➳ Att. κλῳός, AR. Vesp. 897. Plur. hétérog. κλοιά, CHŒROB. (Cram. 2, 234).

Étym. κλείω ; cf. κλῳός.

ὁ, also with heterocl. pl. κλοιά in Choerob. in An.Ox. 2.234; — old Att. κλῳός Ar. V. 897, E. Cyc. 235: — dog-collar, Ar. l.c., Eup. 159.16, Plu. Sol. 24, Fab. 20; τοὺς δάκνοντας κύνας κλοιῷ δήσαντες X. HG 2.4.41; κ. σιδήρειος Babr. 100 (99).6; of a horse, κλοιῷ δειρὴν πεπεδημένος AP 9.19 (Arch.). wooden collar worn by prisoners, X. HG 3.3.11, E. l.c., Luc. Tox. 32, Jul. Ep. 89b. χρύσεος κ.
collar of gold, as an ornament, E. Cyc. 184, LXX Ge. 41.42.

ὁ, bei Eust. u. a.Sp. mit dem heterogenen Plur. τὰ κλοιά, att. κλῳός, Ar. Vesp. 897 u. Eur. (κλείω), Halsband für Hunde ; ὥσπερ τοὺς δάκνοντας κύνας κλοιῷ δήσαντες Xen. Hell. 2.4.41 ; κυνοῦχος Philp. 8 (VI.107); – Halseisen für Menschen, δεδεμένος καὶ τὼ χεῖρε καὶ τὸν τράχηλον ἐν κλοιῷ Xen. Hell. 3.3.11 ; Eupol. Ath. VI.237a ; – vom Pferde κλοιῷ δειρὴν πεπεδημένος Archi. 24 (IX.19); – übertr., Plut. Her. malign. 2 ; – auch χρύσεος, als Schmuck, ein goldenes Halsband, Eur. Cycl. 183.

1. a dog-collar , especially a large wooden collar , put on mischievous dogs, (Aristophanes Comicus)
2. a sort of pillory , (Euripides)
3. χρύσεος κλ. a collar of gold, [Refs 5th c.BC, variant datesAnthology Palantina (ML)