οῦ (ὁ) :
      1 lit de repos, siège allongé, IL. 8, 436, etc. ; OD. 1, 145 ; THGN. 1191 ; EUR. Or. 1440 ; ARAT. 251 ; p. ext. lit, HPC. 657, 3 ;
      2 c. ἔγκλισις, TH. Col. 5.

Étym. κλίνω.

ὁ (fem. only in Theoc. 15.85), (< κλίνω) couch, κλισμούς τε θρόνους τε Od. 1.145; χρύσεοι κ. Il. 8.436; κ. βασιλήϊος Thgn. 1191, cf. Hp. Mul. 2.149, E. Or. 1440 (lyr.); κ. δίφροιο Arat. 251.
inclination, slope, Arist. Col. 792a22.

ὁ (κλίνω), Lehnstuhl, Ruhebett, neben θρόνος, Od. 1.145 u. öfter ; von diesem vielleicht ursprünglich unterschieden, vgl. θρόνος u. Ath. V.192f ; mit einer Fußbank versehen, Od. 4.136 ; βασιλήϊος Theogn. 1191 ; Eur. Or. 1440 ; sp.D., wie Arat. 251. – Die Schreibart κλεισμός, Hesych., ist falsch.