GRC

κλιμάκιον

download
JSON

Bailly

ου (τὸ) [ῑᾰ]
      1 petite échelle, AR. (POLL. 10, 171) ; PLUT. M. 781 e ;
      2 échelette, gril, base du bâti de la χειροϐάλλιστρα, HÉRON ;
      3 échelon d’une échelle, HPC. 782 g ;
      4 opération de chirurgie pour remettre une épaule démise, ORIB. p. 138 Cocch.

Étym. κλῖμαξ.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

τό, Dim. of κλῖμαξ, Ar. Pax 69, Hp. Art. 6, Demioprata ap. Poll. 10.171, Aristopho 4; κ. ξύλινον περίχρυσον ὄφεσιν ἀργυροῖς διεζωμένον IG 11(2).161 B 35 (Delos, iii BC), cf. PLond. 3.1164 (h) 9 (iii AD). = κλιμακτήρ 1, Heliod. ap. Orib. 48.60.1.
bier, Hsch. s.v. κλιματοφόρος. = κλιμακίς 4, Hp. Art. 6 (as τινὲς ap. Apollon.Cit. 1).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

[κλῑ], τό, dim. von κλῖμαξ, kleine Treppe, Leiter ; λεπτὰ κλιμάκια ποιούμενος πρὸς ταῦτ' ἀνερριχᾶτ' ἂν ἐς τὸν οὐρανόν Ar. Pax 69 ; ἀναβῆναί τι πρὸς κλιμάκιον Aristophon bei Ath. VI.238c ; Plut. ad princ. inerud. 4 u. A.
Nach Galen. bei Hippocr. τὸ πλάγιον ἐν τοῖς κλίμαξι ξύλον, Leitersprosse, u. ein chirurgisches Instrument.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
memory