ή, όν, désigné ou conféré par le sort, PLAT. Leg. 759 b ; ISOCR. 265 a ; ESCHN. 3, 34, etc. p. opp. à χειροτονητός ou αἱρετός.

Étym. vb. de κληρόω.

ή, όν, appointed by lot, δύναμις Pl. Lg. 692a; βασιλεῖς Id. Plt. 291a; τὰ κ., opp. τὰ αἱρετά, Id. Lg. 759b, cf. Isoc. 12.153, etc. ; ἀρχὴ κ., opp. χειροτονητή, Lex ap. Aeschin. 1.21, cf. SIG 589.38 (Magn. Mae., ii BC); δημοκρατικὸν μὲν… τὸ κληρωτὰς εἶναι τὰς ἀρχάς, τὸ δ’ αἱρετὰς ὀλιγαρχικόν Arist. Pol. 1294b8, cf. 1266a9, al.

Adj. verb. zu κληρόω, durchs Losbestimmt, gewählt, dem αἱρετός entggstzt, Plat. Legg. VI.759b ; βασιλεῖς Polit. 291a, öfter ; ἀρχαί… ἐξ αἱρετῶν κληρωτοὺς ποιεῖν Arist. Polit. 2.6.