ή, όν :
      1 illustre, célèbre, IL. 3, 451, etc. ; OD. 6, 54 ;
      2 digne d’être vanté, superbe, magnifique, IL. 1, 447, etc. ; PD. P. 10, 51, etc.

➳ Fém. -ός, ORACL. (HDT. 5, 92).

Étym. vb. de κλείω.

ή, όν, (κλείω²) renowned, famous, ἐπίκουροι Il. 3.451, 6.227, etc. ; βασιλῆες Od. 6.54; γενεά Pi. N. 6.61; of things, splendid, excellent, ἑκατόμβη Il. 4.102, cf. Pi. P. 10.33; Πανοπεύς, Ἰωλκός, Il. 17.307, Pi. P. 4.77.

eigtl. adj. verb. zu κλείω, berühmt, ruhmvoll ; ἐπίκουροι Il. 6.227 u. öfter ; βασιλῆες Od. 6.54 ; auch von Sachen, ἑκατόμβη, ruhmwürdig, herrlich, Il. 1.447, wie Pind. P. 10.33 ; auch von einer Stadt, Panopeus, Il. 17.307 ; Jolkos, Pind. P. 4.137, öfter. – Vgl. κλυτός. – Auch schlechte Schreibung für κλιτός.