ή, όν :
      1 glorieux, illustre, célèbre, en parl. de divinités, ESCHL. Pr. 824 ; de héros (Hèraklès, etc.) SOPH. Tr. 19 ; de personnes, SOPH. Ph. 575 ; de choses (pays, SOPH. El. 160 ; ville, PD. O. 3, 3 ; SOPH. Tr. 750, etc. ; vertu, PD. P. 8, 32, etc.), qqf. ironiq. SOPH. El. 300 ; LUC. Per. 18 ; adv. κλεινά, glorieusement, EUR. H.f. 61 ;
      2 subst. ὁ κλ. jeune garçon recherché pour sa beauté, chez les Crétois, comme ἀΐτας, chez les Doriens, STR. 484 ; ATH. 782 c.

• Cp. -ότερος, PD. P. 9, 195 ; • Sup. -ότατος, AR. Av. 1272, 1277.

➳ Fém. -ός, ORACL. (HDT. 5, 92). Éol. : κλεεινός (cf. φαεννός = φαεινός) PD. P. 5, 25, etc. ; ANTH. 7, 514 ; • Sup. -ότατος, PD. P. 4, 498.

Étym. κλεεννός pour *κλεεσνός du th. κλεεσ- de κλέος ; de κλεεννός, par contract. κλεινός.

ή, όν, Aeol. κλεεννός, (< κλέος) poet. Adj. famous, renowned, νῆσος Sol. 19.3; freq. epith. of cities, Pi. O. 3.2, 6.6, Epich. 185; esp. of Athens, Pi. Fr. 76, A. Pers. 474, E. Ph. 1758 (troch.); of persons, κ. οἰκιστήρ Pi. P. 1.31; μνῆμα τόδε κλεινοῖο Μεγιστία Epigr. ap. Hdt. 7.228; Διὸς κλεινὴ δάμαρ A. Pr. 834; ὁ κ. Φιλοκτήτης S. Ph. 575; ὁ πᾶσι κ. Οἰδίπους καλούμενος all-renowned, Id. OT 8; also ironically, ὁ πᾶσι νυμφίος Id. El. 300; τόξοισι κλεινός A. Pr. 872; of things, -ότερον γάμον Pi. P. 9.112; τὰ κ. αἰνίγματα S. OT 1525 (troch.); κ. ὄνομα Ar. Av. 810; κ. τόξα S. Ph. 654; Sup., κλεινότατος στέφανος E. IA 1529 (anap.); σοφία κλεινοτάτη Ar. Nu. 1024; neut. pl. as Adv., στρατηλατήσας κλεινά E. HF 61; rare in Prose, Pl. Lg. 721c, Sph. 243a; καὶ τοῦτο κλεινὸν αὐτοῦ is well-known of him, Luc. Peregr. 18. in Crete, = τὰ παιδικά, like Att. καλός, Ephor. 149 J., Ath. 11.782c.

(κλέος), dor. auch κλεεννός, Pind. P. 5.20 u. öfter, κλεεννότατος P. 4.280, Simonds. 91 (VII.514), Ἀρκαδία Scol. 8 Iac., im Or. Her. 5.92.5 ; 2 End.; – berühmt, gepriesen, bekannt ; Pind. oft, bes. von Städten ; οἰκιστήρ P. 1.59 ; κλεινότερος γάμος 9.106 ; τόξοισι κλεινός Aesch. Prom. 874 ; τιμωρίαν κλεινῶν Ἀθηνᾶνεὗρε Pers. 466, wie Soph. Aj. 848 ; ὁ πᾶσι κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος O.R. 8 ; ὁ κλεινὸς Αἴας Aj. 216 ; ὦ κλεινὰ Σαλαμίς 593 ; τὰ κλείν' αἰνίγματα O.R. 1525 ; Eur. oft ; ὄνοματῇ πόλει θέσθαι τι μέγα καὶ κλεινόν Ar. Av. 810 ; κλεινοτάτην πόλιν 1277 ; seltener in Prosa, κλεινοῖς καὶ παλαιοῖς ἀνδράσιν Plat. Soph. 243a ; καὶ τοῦτο κλεινὸν αὐτοῦ, auch das ist von ihm wohlbekannt, Luc. Peregrin. 18.
Bei den Kretern hieß so der geliebte Knabe, Ath. XI.782c u. Strab. X.484.