ου (τὸ) :
   I petite clef, AR. Th. 421, etc. ; HÉRON Spir. p. 165, etc. ;
   II p. anal. :
      1 partie de la gorge du thon, ATH. 315 d ;
      2 pastille, GAL. 13, 550, etc.

➳ κλειδίον (non κλῃδίον) dans une inscr. att. CIA. 2, 766, 27 (341 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 28, 3.

Étym. dim. de κλείς.

(on the accent v. Hdn. Gr. 1.356), τό, Dim. of κλείς, little key, κλειδία… Λακωνίκ’ ἄττα, τρεῖς ἔχοντα γομφίους Ar. Th. 421, cf. Fr. 16, IG2². 1533.27 (iv BC); τὸ κ. τοῦ οἰκήματος Arist. Mir. 832b23; without dimin. sense, τὰ κ. τῶν οὐρανῶν Porph. Chr. 26.
stopcock, Hero Spir. 1.24, POxy. 2146.7 (iii AD). = κλείς III, of the tunny, Ath. 7.315d; cf. κλιδία. a kind of astringent pill, Gal. 13.87, 290, Paul.Aeg. 3.40; or astringent suppository, κ. ὑπόθετον Alex.Trall. 9.3. (κλῃδ- is not found.)

τό, ion. κληΐδιον, dim. von κλείς, kleines Schloß, Ar. Th. 421 u. Sp. – Auch das Schlüsselbein, clavicula. – Das Bruststück eines großen Seefisches, Ath. VII.315d.
Bei Galen. = Pille.