GRC
κλαῦμα
JSON
Bailly
ατος (τὸ) seul. plur. :
1 pleurs, larmes, lamentations, ESCHL. Pers. 705, etc. ; SOPH. Ant. 932, etc. ; XÉN. Cyr. 2, 2, 14 ;
2 sujet de pleurs, AR. Pax 249.
1 pleurs, larmes, lamentations, ESCHL. Pers. 705, etc. ; SOPH. Ant. 932, etc. ; XÉN. Cyr. 2, 2, 14 ;
2 sujet de pleurs, AR. Pax 249.
Étym. κλαίω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ατος, τό, (< κλαίω) always in pl., weeping, wailing, A. Pers. 705 (troch.), X. Cyr. 2.2.14, etc. ; κλαυμάτων πηγαί A. Ag. 887; κλαυμάτων ἄξια And. 4.39.
troubles, misfortunes, Ar. Pax 249; κλαύμαθ’ ὑπάρξει τινί, = κλαύσεται, S. Ant. 932 (anap.).
troubles, misfortunes, Ar. Pax 249; κλαύμαθ’ ὑπάρξει τινί, = κλαύσεται, S. Ant. 932 (anap.).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
τό, das Weinen, Klagen, nur im plur.; κλαυμάτων πηγαί Aesch. Ag. 861 ; κλαυμάτων λήξασα τῶνδε Pers. 691 ; τοῖσιν ἄγουσιν κλαύμαθ' ὑπάρξει Soph. Ant. 923 ; κλαύματα ἐμβάλλειν τινί Ar. Pax 248, Klagen verursachen ; κλαυμάτων ἄξια Andoc. 4.38 ; κλαύμασι καὶ πατέρες υἱοῖς σωφροσύνην μηχανῶνται, durch Strafe, die Weinen hervorruft, Xen. Cyr. 2.2.14.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
