ατος (τὸ) [ᾰ]
      1 chose volée, ARSTT. Probl. 29, 14, 1 ;
      2 vol, larcin, EUR. Hec. 618 ; PLAT. Leg. 857 b, etc. ; fig. EL. N.A. 1, 2 ;
      3 p. ext. fourberie, ruse, DÉM. 236, 2 ; ESCHN. 68, 1 et 10 ; particul. ruse de guerre, stratagème, THC. 5, 9.

Étym. κλέπτω.

ατος, τό, (< κλέπτω) thing stolen, E. Hec. 618, Arist. Pr. 952a19; money equivalent of thing stolen, τὸ κ. ἐκτείσας διπλοῦν Pl. Lg. 857b, cf. Foed. Delph. Pell. 2 A 14, IG 5(1).1390.77 (Andania, i BC).
theft, S. Ichn. 67 (pl., lyr.), Ar. Eq. 1203, Str. 15.1.53.
stratagem in war, Th. 5.9; fraud, D. 18.31, Aeschin. 3.100; κ. ἐρωτικόν clandestine amour, Ael. NA 1.2, cf. AP 5.17 (Rufin.).

τό, das heimlich Entwendete, Gestohlene, der Diebstahl, Eur. Hec. 618 ; τὸ κλ. ἐκτίσας διπλοῦν Plat. Legg. IX.857b, wie ἔκτισις κλεμμάτων Dem. 24.113 ; Thuc. 5.9 ; Aesch. 3.100. – Uebh. versteckte, listige Handlung, List, Betrug, Dem. 18.31. – Auch heimliche Liebeshändel heißen κλέμματα, Rufin. 1 (V.18); vgl. Ael. N.A. 1.2.

κλέμμα, -τος, τό
(< κλέπτω), [in LXX: Gen.31:39, Exo.22:3-4 (2-3) (גָּנַב, גְּנֵבָה)* ;]
__1. a thing stolen (Arist., LXX)
__2. = κλοπή, theft (Plato, al.): pl., Rev.9:21.†
(AS)