εως (ἡ) [ᾰ]
      1 action de briser, de rompre, PLAT. Tim. 43 d ; SPT. Sam. 1, 30, 12, etc. ; NT. Luc. 24, 35 ; fig. φωνῆς, PHIL. 1, 276, etc. modulation de la voix ;
      2 action de tailler les branches, les bourgeons, TH. C.P. 214, 4.

Étym. κλάω.

εως (ἡ) = lat. classis, DH. 2, 682 Reiske.

εως, ἡ, (κλάω¹) breaking, fracture, Pl. Ti. 43e; ἡ κ. τῶν ἀμπέλων breaking off the shoots and tendrils of vines, Thphr. CP 2.14.4 (pl.), cf. 3.7.5, al. ; ἡ κ. τοῦ ἄρτου Ev. Luc. 24.35.
bending of the knee joint, Arist. Pr. 882b33; κ. ὄψεων refraction, Alex.Aphr. in Mete. 143.9; τὸ σαμεῖον περὶ ὃ ἁκ. Archyt. ap. Simp. in Ph. 785.25. κλάσιν λαβεῖν to be deflected, Plot. 6.9.8; ὅταν κλάσιν ποιῇ καὶ γωνίαν, of a bandage. Erot. s.v. σκέπαρνος ; of the labyrinth of the ear, Gal. UP 8.6.
modulation of the voice, Ph. 1.276, 2.266.

ἡ, das Zerbrechen, der Bruch ; Plat. Tim. 43d ; LXX u. a.Sp.; ἀμπέλων, das Abbrechen der Blätter u. Ranken des Weinstocks, Theophr. – Auch von der Stimme, Philo.

κλάσις, -εως, ἡ
(< κλάω),
a breaking: Luk.24:35, Act.2:42.†
(AS)