1 altérer une monnaie, AR. Ran. 721 ; ARSTT. Nic. 9, 3 ; ou des marchandises, PLAT. Leg. 917 b ;
      2 p. ext. agir ou parler avec mauvaise foi, EUR. Bacch. 475.

Étym. κίϐδηλος.

adulterate, κ, τὸ νόμισμα Arist. EN 1165b12; metaph, τὸ ἀρετῆς νόμισμα Ph. 1.241; [νομίσματα] οὐ κεκιβδηλευμένα Ar. Ra. 721; of merchandise, Pl. Lg. 917b. metaph, εὖ κ. τι trick it out, E. Ba. 475; counterfeit, τἀληθῆ Max.Tyr. 28.3; τὴν ἀληθῆ προφητείαν Ph. 2.343, cf. 1.156 (Pass.).

verfälschen, bes. Münzen, Gold ; οὐ κεκιβδηλευμένοις, ἀλλὰ καλλίστοις ἁπάντων ὡς δοκεῖ νομισμάτων Ar. Ran. 721 ; τὸ νόμισμα Arist. eth. 9.3 ; vgl. B.A. 47.27 ; Waren verfälschen u. damit den Käufer betrügen, Plat. Legg. XI.917b ; – übh. listig, trüglich reden u. handeln, εὖ τοῦτ' ἐκιβδήλευσας Eur. Bacch. 475.