ας (ἡ) :
      1 soin qu’on prend d’un mort, funérailles, A.RH. 2, 836 ; DH. 3, 21, etc. ;
      2 parenté, alliance, EUR. Suppl. 134 ; XÉN. Mem. 2, 6, 36 ; p. opp. à la parenté πρὸς αἵματος, ARSTT. Pol. 2, 3, 7 ; p. anal. en parl. d’États, ARSTT. Pol. 3, 9, 13, etc.

Étym. κηδεύω.

ἡ, care for the dead, funeral, A.R. 2.836; κ. καὶ περιστολή D.H. 3.21, BGU 896.7 (ii AD), cf. Onos. 36.1, etc. ; mourning, ἐξανίστασθαι ἐκ τῆς κηδείας SIG 1219.14 (Gambreum, iii BC).
connexion by marriage, alliance, κηδείαν ξυνάψαι τινί E. Supp. 134; συνάγειν ἀνθρώπους εἰς κ. X. Mem. 2.6.36; κ. συνάπτεσθαι πρός τινα Plb. 1.9.2; ἢ πρὸς αἵματος ἢ κατὰ… κηδείαν Arist. Pol. 1262a11; κηδεῖαι ἐγένοντο κατὰ τὰς πόλεις ib. 1280b36; ἐκ τῆς πρὸς Διονύσιον κ. ib. 1307a39.

ἡ,
1) Bestattung eines Toten, Leichenbegängnis ; νέκυος Ap.Rh. 2.836 ; Dion.Hal. 3.21, 6.96 u. a.Sp.
2) Verwandtschaft, Verschwägerung ; οὐκ ἐγγενῆ ξυνῆψα κηδείαν δόμοις Eur. Suppl. 134 ; συνάγειν ἀνθρώπους εἰς κηδείαν Xen. Mem. 2.6.36 ; ἡ πρός τινα κηδεία Arist. Pol. 5.7 ; διὰ κηδείαν καὶ συγγένειαν Dion.Hal. 3.29.