GRC
κεῦθος
JSON
Bailly
εος-ους (τὸ) c. κευθμών, IL. 22, 482 ; OD. 24, 204 ; HÉS. Th. 300 ; PD. N. 10, 105 ; ESCHL. Suppl. 778, etc. ; SOPH. Ant. 818 ; EUR. Alc. 875.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
εος, τό, = κευθμών, ὑπὸ κεύθεσι γαίης in the depths of the earth, Il. 22.482, Od. 24.204, Hes. Th. 300, cf. Pi. N. 10.56, A. Eu. 1036 (lyr.); in sg., κ. [Ἀπίας χθονός] Id. Supp. 778 (lyr.), cf. Epic. in Arch.Pap. 7.7; κ. νεκύων S. Ant. 818 (anap.); κ. οἴκων the innermost chambers, like μυχός, E. Alc. 872 (lyr.); κεύθεα νηοῦ, = ἄδυτον, Musae. 119; κ. πόντου Oppian. H. 4.607.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
τό, = κευθμών ; bes. κεύθεα γαίης, die verborgenen Tiefen der Erde, der innerste Erdschoß, Il. 22.482, Od. 24.204 ; Hes. Th. 300, 334 ; Pind. N. 10.56 ; Aesch. Eum. 989 ; κελαινὸν εἴ τι κεῦθος ἔστι που Suppl. 759 ; κεῦθος νεκύων Soph. Ant. 812, die Gruft. – Auch οἴκων, Eur. Alc. 875, wie νηοῦ, Mus. 119, das innerste Heiligtum ; – πόντου, Opp. Hal. 4.607.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
