ή, όν :
      1 piqué, brodé, IL. 14, 204 ;
      2 subst. ὁ κ. (s.-e. ἱμάς) ceinture brodée, PLUT. M. 19 f ; LUC. D. deor. 20, 10 ; ALCIPHR. 1, 37, p. 180 ; ANTH. 5, 121.

Étym. κεντέω.

ή, όν, (< κεντέω) stitched, embroidered, κ. ἱμάς, of Aphrodite΄s charmed girdle, Il. 14.214, Corn. ND 24. later, κεστός, ὁ, as Subst., κεστοῦ δεσπότις, of Aphrodite, Call. Aet. Oxy. 2080.55; κεστοῦ φωνεῦσα μαγώτερα AP 5.120 (Phld.), cf. 6.88 (Antiphanes Maced.), Luc. DDeor. 20.10; ἅπαντα τὸν κ. ὑποζώσασθαι to put on all her charms, Alciphr. 1.38; Κεστοί, title of work by Africanus.

(κεντέω, κένσαι), durchstochen, gestickt ; κεστὸς ἱμάς, der gestickte Brustgürtel der Aphrodite, der allen weiblichen Liebreiz verlieh, Il. 14.214 ; bei Sp. ὁ κεστός, substantivisch, der Gürtel, bes. der Gürtel der Aphrodite, mit Bezug auf die homerische Stelle, Antiphan. 1 (VI.88); Plut. de aud. poet. 4 p. 73 τὴν περὶ τὸν κεστὸν γοητείαν ; vgl. Luc. D.D. 20.10 ; a.Sp.; Zaubergürtel, κεστοῦ φωνεῦσα μαγώτερα Philodem. 10 (V.121); – οἱ λεγόμενοι κεστοί, ein Geschichtsbuch, Phot. bibl. cod. 34.